Wierzyciel
Z Wikipedii
Wierzyciel to osoba, która może żądać spełnienia świadczenia od innej osoby (dłużnika), z którą łączy ją stosunek zobowiązaniowy.
Kodeks cywilny (w skrócie kc) nie definiuje pojęcia wierzyciela (dłużnika) explicite (wprost); ustawa cywilna (ustawa cywilna to inne określenie kc) definiuje jedynie konstrukcje zobowiązania (czyli stosunku zobowiązaniowego); zgodnie z przepisem art. 353 kc - zobowiązanie polega na tym, że wierzyciel może żądać od dłużnika świadczenia, a dłużnik powinien świadczenie spełnić.
Zobowiązanie jest zatem stosunkiem prawnym (czyli stosunkiem społecznym pozostającym w sferze zainteresowania prawa), kórego stronami są wierzyciel i dłużnik. Upraszcając - zobowiązanie z pozycji dłużnika określa się jako dług, z kolei ze strony wierzyciela jako wierzytelność.
Przedmiotem zobowiązania jest świadczenie, którego polega na działaniu lub zaniechaniu (art. 353 paragraf 2 kc). Świadczenie to zachowanie dłużnika, zgodne z treścią zobowiązania, polegające na zadośćuczynieniu godnemu ochrony interesowi wierzyciela.
Zobacz też: dług, przegląd zagadnień z zakresu ekonomii.
