Wierzba oszczepowata
Z Wikipedii
Wierzba oszczepowata | |
(opis) |
|
Systematyka | |
Domena | jądrowce |
Królestwo | rośliny |
Podkrólestwo | naczyniowe |
Nadgromada | nasienne |
Gromada | okrytonasienne |
Klasa | dwuliścienne |
Podklasa | ukęślowe |
Nadrząd | Violanae |
Rząd | wierzbowce |
Rodzina | wierzbowate |
Rodzaj | wierzba |
Gatunek | wierzba oszczepowata |
Nazwa systematyczna | |
Salix hastata L. |
Wierzba oszczepowata, wierzba hastata (Salix hastata) L. – gatunek krzewu należący do rodziny wierzbowatych. W Polsce tylko w Karpatach i wschodnich Sudetach.
Spis treści |
[edytuj] Charakterystyka
- Pokrój
- Krzew o wysokości do 1,5 m, płożący się.
- Pędy
- Gałązki stosunkowo grube i silnie rozgałęziające się. Młode gałązki owłosione, starsze nagie. Paki nagie.
- Liście
- Podłużne, jajowate lub odwrotnie jajowate o ostrych końcach, spodem sine. Na brzegach delikatnie piłkowane. Przylistki dobrze rozwinięte. Liście nie czernieją przy suszeniu. Starsze liście nagie, tylko młode delikatnie owłosione.
- Kwiaty
- Roślina dwupienna. Kwiaty zebrane w kwiatostany zwane kotkami. Kotki męskie o łuskach ciemniejszych na końcach i długości do 2cm. Mają wolne pręciki o nagich nitkach i 1 miodnik w każdym kwiatku. Kotki żeńskie mają długość do 3 cm. W ich kwiatach żeńskich znamiona słupka dużo krótsze od szyjki. Roślina owadopylna i miododajna, kwitnie w czerwcu.
- Biotop, Wymagania
- Roślina wysokogórska. Rośnie przy potokach i na innych wilgotnych miejscach w piętrze regla górnego i kosówki.
[edytuj] Zmienność
Tworzy różniące się od typowej formy, trudne do oznaczenia mieszańce z: Salix amygdalina, Salix aurita, Salix bicolor, Salix caprea, Salix cinerea, Salix herbacea, Salix nigricans, Salix retusa, Salix silesiaca, Salix rosmarinifolia.
[edytuj] Zastosowanie
- Roślina uprawiana jako roślina ozdobna, przeważnie w formie szczepionej na pniu. Należy do grupy tzw. wierzb miniaturowych. Uprawiane odmiany dość znacznie różnią się od typowego gatunku w jego naturalnym środowisku. Niektóre posiadają bardzo ozdobne srebrzyste, lub białe kotki, lub srebrzyste i omszone liście. Szczególnie nadają się do ogrodów skalnych, pojedynczych nasadzeń w trawniku lub przy oczku wodnym. Mogą być także uprawiane w donicach na tarasach i balkonach. Charakteryzują się powolnym wzrostem.
- Sposób uprawy: Wymagają corocznego cięcia, by ładnie wyglądały.
[edytuj] Odmiany
`Werhahnii` - o łukowato wzniesionych pędach. Wiosną ma liście omszone i srebrzyste, później zielone. Kotki o długości do 4 cm.