Widłak goździsty
Z Wikipedii
| Widłak goździsty | |
 Widłak goździsty |
|
| Systematyka | |
| Domena | jądrowce |
| Królestwo | rośliny |
| Podkrólestwo | naczyniowe |
| Gromada | widłaki |
| Podgromada | Lycopodiophytina |
| Klasa | widłaki jednozarodnikowe |
| Rząd | widłakowce |
| Rodzina | widłakowate |
| Rodzaj | widłak |
| Gatunek | widłak goździsty |
| Nazwa systematyczna | |
| Lycopodium clavatum | |
Widłak goździsty (babimór) – Lycopodium clavatum L.- roślina kosmopolityczna z rodziny widłakowatych gatunek charakterystyczny dla zbiorowisk wrzosowisk i ubogich muraw bliźniczkowych.
Spis treści |
[edytuj] Charakterystyka
- Pokrój
- Zarodnikowa roślina wieloletnia podobna do mchu.
- Łodyga
- Długie do 1m.,płożące się pędy , częściowo pod ziemią, widlasto rozgałęzione, koloru zielonego z wzniesionymi do wysokości 20 cm., widlasto rozgałęzionymi gałązkami. Pędy i gałązki gęsto ulistnione.
- Liście
- całobrzegie ,skrętoległe, wąskie, lancetowate, w górnej części łodygi gęste, rzadsze w dolnej. Liście wygięte ku górze zakończone białymi włoskami, które na końcach pędów tworzą białe pędzelki .
- Kłos zarodnionośny
- Sporofile (liście zarodnionośne) w ilości od dwóch do trzech jajowate, wydłużone, zebrane w żółtawo - biały kłos, osadzone na długich szypułkach. Zarodniki, koloru żółtego na sporofilach, dojrzewają od lipca do września.
- Korzenie
- Rozgałęzione wychodzące z pędów i mocujące je do podłoża na całej długości.
- Biotop. Wymagania
- Porasta torfowiska, wrzosowiska, widne suche bory i lasy mieszane, ze szczególnym upodobaniem lasów iglastych. Lubi ubogie gleby krzemowe, słabo zakwaszone i umiarkowanie suche.
- Roślina trująca
- Cały pęd zawiera trujące alkaloidy.
[edytuj] Rozmnażanie
W zarodniach widłaków jednakozarodnikowych (usadowionych na liściach zarodnionaśnych tworzących zazwyczaj kłos) powstają po mejozie identyczne zarodniki. Przedrośla widłaków jednakozarodnikowych są jednopienne, czyli na jednej roślinie tworzą się zarówno rodnie jak i plemnie. Po zapłodnieniu (w wodzie) z zygoty wyrasta nowa rozgałęziona łodyżka sporofitu. U współczesnych widłaków cały ten cykl może trwać nawet 25 lat!!! (kilkanaście lat trwa rozwój samego przedrośla
[edytuj] Występowanie
Rośnie na całym świecie w klimacie umiarkowanym. W Polsce pospolity na niżu i w górach po piętro kosodrzewiny.
[edytuj] Zastosowanie
Roślina lecznicza do celów leczniczych wykorzystywany jest wysuszony pyłek zarodnikowy
- Działanie: moczopędne i dezynfekujące drogi moczowe. Zalecany przy schorzeniach dróg moczowych, piasku w moczu, schorzeniach wątroby . Działanie moczopędne i dezynfekujące drogi moczowe.
- Używany zewnętrznie jako zasypka na rany, wypryski oraz przy łuszczycy.
[edytuj] Zalety
- Odgrywa ważną rolę w poszyciu lasu, gromadząc wodę, oraz tworzy specyficzne zbiorowiska roślinne – torfowiska.
[edytuj] Ochrona
Roślina objęta ochroną gatunkową.
[edytuj] Ciekawostki
- według wierzeń ludowych pędy widłaka zawieszone pod powałą w dzień Bożego Ciała przeciwstawiały się siłom nieczystym oraz chroniły przed marami nocnymi.
- pyłek zarodników używany jest w odlewnictwie do wysypywania form precyzyjnych odlewów.
- Indianie Potawatomi używali owocujących zarodników widłaka goździstego w zaburzeniach menstruacyjnych, jako leku tamującego krew i jako leczniczego środka ściągającego.
