WBC (medycyna)
Z Wikipedii
WBC – w morfologii krwi wskaźnik określający liczbę białych krwinek.
[edytuj] Wartości normalne
4 500 do 10 000/mm3 U zdrowego niemowlęcia i małego dziecka: 8 000 do 15 000/mm3
[edytuj] Powyżej normy
- niektóre choroby zakaźne
- stany zapalne
- choroba nowotworowa
- białaczka
- zatrucie, uraz, stan po operacji
- stres psychicznym lub fizyczny
- leki – adrenalina, hormony sterydowe, związki litu
- palenie papierosów
- uszkodzenia tkanek np. przy oparzeniach
[edytuj] Poniżej normy
- choroba zakaźna, np. wirusowe – WZW, grypa, zakażenie HIV, odra, różyczka, ospa wietrzna
- uszkodzenie szpiku kostnego przez
- choroba popromienna
- wyniszczenie organizmu
- kolagenozy np. toczeń trzewny
- ciężkie zakażenia bakteryjne – posocznica, dury i paradury
- wstrząs anafilaktyczny
- choroba wątroby lub śledziony
 |
Przeczytaj też zastrzeżenia dotyczące pojęć medycznych na Wikipedii! Wikipedia:Wikiprojekt Nauki medyczne • Portal:Nauki medyczne |
|
