Waju
Z Wikipedii
Waju (śrper. Wej, Wat) to bóstwo nieskończonej przestrzeni czczone w starożytności na terenie Persji.
Utożsamiane było z powietrzem, atmosferą i zjawiskami weń zachodzącymi.
Podejrzewa się, że Waju był czczony przez nomadów (w przeciwieństwie do Zurwana kojarzonego z ludami osiadłymi), gdyż wiatr niósł deszcz zraszający pastwiska i zapewniający możliwość wypasu stad.
Przedstawiany jest jako obdarowujący szerokimi pastwiskami, dobrym jedzeniem, życiem. Prawdopodobnie, ze względu na przychylne i nieprzychylne zjawiska atmosferyczne, bóstwo rozszczepiło się na: Wajuramę (Waju dobry), utożsamianego z aspektem obdarowywania (przychylne wiatry) i Wija (Waju zły) utożsamianego z aspektem niszczącym (huragany).
W kręgu cywilizacji indyjskiej Waju jest jednym z bóstw związanych z wiatrem, ojcem Bhimy i Hanumana. Waju jest także jednym z pięciu elementów: ziemia (prithiwi), woda (dźal), ogień (tedźas), wiatr (waju), przestrzeń. Należy także do stróżów świata (lokapala) - opiekuje się północno-zachodnią stroną. W mitologii wedyjskiej często towarzyszy Indrze jako woźnica jego rydwanu.
