Vi (program)
Z Wikipedii
vi to edytor modalny, popularny w systemach Unix. Jego autorem jest Bill Joy. Nazwa wzięła się od słowa visual.
Dziś rzadko używa się czystego vi w codziennej praktyce, został wyparty przez swoje klony, takie jak VIM, nvi lub elvis, które oferują znacznie bogatsze możliwości. Nadal jednak pozostaje jednym z cenniejszych narzędzi administratora, ze względu na powszechność występowania i jednolitość implementacji.
vi w przeciwieństwie do prawie wszystkich innych edytorów jest modalny – w każdej chwili znajduje się w jednym z dwu trybów pracy trybie wstawiania lub trybie poleceń. Bezpośrednio po uruchomieniu vi znajduje się w trybie poleceń, przejście do trybu wstawiania odbywa się przez wydanie poleceń i (insert) lub a (append). Polecenia vi nie wymagają potwierdzenia klawiszem Enter, wykonywane są natychmiast.
Przejście z trybu wstawiania do trybu poleceń odbywa się przez naciśnięcie klawisza Esc.
W istocie vi jest edytorem ex działającym w trybie wizualnym, dlatego wszystkie polecenia edytora ex dostępne są także w vi. Polecenia ex wydawane w trybie poleceń poprzedzane są dwukropkiem : i wymagają potwierdzenia klawiszem Enter.
W trybie poleceń podstawowe polecenia to:
- ZZ - zapis danych w pliku i koniec pracy programu
- h - kursor o jeden znak w lewo
- j - kursor o jeden znak w dół
- k - kursor o jeden znak w górę
- l - kursor o jeden znak w prawo
- w - kursor o jedno słowo w prawo
- b - kursor o słowo w lewo
- 0 - kursor na początek wiersza
- $ - kursor na koniec wiersza
- i - przejdź do trybu wstawiania w miejscu kursora
- a - przejdź do trybu wstawiania za kursorem
- x - usuń znak z bieżącego wiersza w miejscu kursora
Większość z nich może być poprzedzona liczbą, np. 613x oznaczać będzie usunięcie kolejno 613 znaków bieżącego wiersza.
Wybrane polecenia ex:
- :q! - wyjście bezwzględne, bez zapisu danych
- :q - wyjście pod warunkiem braku zmian od ostatniego zapisu
- :help - wyświetl pomoc
- :w - zapis pliku
- :w nazwa - zapis pliku pod nową nazwą
- :e nazwa - otworzenie pliku do edycji
vi i jego pochodne posiadają wystarczającą liczbę zwolenników do powstania tak zwanej wojny edytorowej między nimi a zwolennikami Emacsa.