Torfowisko pod Zieleńcem
Z Wikipedii
Torfowisko pod Zieleńcem - torfowisko w Sudetach w Górach Bystrzyckich leżące na wysokości 760 m n.p.m. Miąższość torfu przekracza miejscami 8 m. Podłoże torfowiska tworzą nieprzepuszczalne skały: margle i piaskowce usadowione na gnejsach, ukształtowanie terenu jest niemal poziome, a obszar torfowiska leży dokładnie na wododziale pomiędzy zlewiskiem Morza Bałtyckiego i Północnego, obszar jest częściowo bezodpływowy. Z okolic torfowiska wypływają źródliskowe potoki Dzikiej Orlicy. Przepływające przez rezerwat strumienie mają wodę zabarwioną na ciemnoczerwony kolor. Związane jest to z wypłukiwanymi z torfowiska kwasami humusowymi. Mimo to jednak woda nadaje się do picia. Woda w potokach rezerwatu ma kwaśny odczyn, jej pH wynosi 3,8-4,0.
Torfowisko o pow. 270 ha tworzą dwie misy: "Topielisko" i "Czarne Bagno", przy czym rezerwat przyrody obejmuje Topielisko i tylko fragment Czarnego Bagna, częściowo zamarłego wskutek drenowania. Na kępach poprzedzielanych oczkami wodnymi rośnie bogata roślinność torfowiskowa. Ze względu na urokliwość krajobrazu miejsce to ma charakter uroczyska. Urokliwość tego miejsca doceniono już w 1919 r., gdy utworzono tu, jeden z pierwszych w Niemczech, rezerwat przyrody o obszarze 85 ha. W okresie międzywojennym poszerzono go do 218 ha, budując przy okazji drewniane pomosty i wieże widokowe a w 1954 r. rezerwat zmniejszono do 160 ha. Krajobraz torfowiska bywa porównywany do tundry arktycznej, tajgi syberyjskiej, a nawet do wyglądu Europy z czasów panowania lodowca. Istnieją przypuszczenia, że torfowisko jest reliktem epoki lodowcowej, a jego wiek oszacowano na 7600 lat. Obiekt jest dużą atrakcją turystyczną i przyrodniczą.
Spis treści |
[edytuj] Flora
- mchy brunatne - wiele gatunków
- torfowce Sphagnum - wiele gatunków
- brzoza karłowata Betula nana - jedno z trzech stanowisk w Polsce
- sosna błotna Pinus uliginosus - jedno z ośmiu stanowisk w Polsce
- żurawina błotna Oxycoccus palustris
- borówka bagienna Vaccinium uliginosum
- bagno zwyczajne Ledum palustre
- turzyce Carex spp. - wiele gatunków
- bagnica torfowa Scheuzeria palustris
- bażyna czarna Empetrum nigrum
- wełnianka pochwowata Eriophorum vaginatum
- borówka brusznica Vaccinium vitis-idaea
[edytuj] Rośliny owadożerne
- rosiczka okrągłolistna Drosera rotundifolia
- rosiczka długolistna Drosera anglica
[edytuj] Świat zwierząt
[edytuj] Motyle
- Stigmella lediella i Lyonetia ledi - minujące liście bagna zwyczajnego
- Syngrapha interrogationis i Anarta cordigera - minujące liście borówki bagiennej
- szlaczkoń torfowiec Colias palaeno - zagrożony wymarciem okazały motyl dzienny (umieszczony w Polskiej Czerwonej Księdze), monofag borówki bagiennej
- modraszek bagniczek Vaciniina optilete
Wszystkie powyższe gatunki są ściśle związane z torfowiskami, podobnie jak ich rośliny żywicielskie.
[edytuj] Ważki
- żagnica torfowiskowa Aeshna subarctica elisabetae
- miedziopierś górska Somatochlora alpestris
- miedziopierś północna Somatochlora arctica
Wszystkie powyższe gatunki są ściśle związane z wodami torfowiskowymi i umieszczone na krajowej czerwonej liście zwierząt
[edytuj] Ptaki
- cietrzew Lyrurus tetrix
- głuszec Tetrao urogallus
- świergotek łąkowy Anthus pratensis
- bocian czarny Ciconia nigra
Cietrzew i głuszec, jako zagrożone wymarciem na terenie kraju, umieszczone są w Polskiej Czerwonej Księdze
[edytuj] Turystyka
- Na terenie rezerwatu (wzdłuż zielonego szlaku turystycznego) znajduje się ścieżka przyrodnicza prezentująca na tablicach przyrodę torfowiska, proces powstawania torfu itp.
- Na terenie rezerwatu przy głównej grobli znajduje się drewniana wieża widokowa, z której rozciągają się ograniczone widoki, głównie na północną część kompleksu ("Topieliska"). Obecnie uszkodzona wieża grozi zawaleniem i wstęp na nią jest wzbroniony.
[edytuj] Linki zewnętrzne
Ścieżka przyrodnicza w rezerwacie na zielonym szlaku turystycznym
