Tarkwiniusz Pyszny
Z Wikipedii
Tarkwiniusz Pyszny, Lucius Tarquinius Superbus (żył na przełomie VI i V wieku p.n.e). Według przyjętej tradycji siódmy, ostatni król rzymski pochodzenia etruskiego ( 535 p.n.e.-509 p.n.e.). Syn lub wnuk Tarkwiniusza Starszego, ożenił się z córką Serwiusza - Tulią.
Wybudował na wzgórzu Kapitolu wielką świątynię w stylu etruskim, która stała się wzorem dla wszystkich późniejszych świątyń rzymskich; ustawiona była na podwyższeniu i zdobiona malowanymi dekoracjami z terakoty; czczona w niej była triada bóstw: Jupiter (posąg wykonał słynny etruski rzeźbiarz Vulca), Minerwa i Junona.
Brał udział w spisku i przyczynił się śmierci poprzedniego króla Serwiusza. Walczył z ludem Wolsków. Sprawował rządy despotyczne i został wypędzony z Rzymu.
Zobacz też: siedmiu królów rzymskich, Lucjusz Juniusz Brutus, Lukrecja
