Sterownik PLC

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Sterowniki PLC (ang. Programmable Logic Controller) są to takie sterowniki, których sposób działania w postaci programu jest pamiętany w sterowniku.

[edytuj] Historia i rozwój

Poprzednikami sterowania programowalnego były z jednej strony sterowania programowane połączeniowo, których sposób działania był określany poprzez odpowiednie połączenia modułów logicznych, a z drugiej strony maszyny cyfrowe, przy pomocy których realizowano sterowania binarne z prostego poziomu obsługi. Jedne z pierwszych prawdziwych sterowań programowalnych ze specjalnym do tego zakresu dobranym rozwiązaniem sprzętowym (hardware) zostały zaoferowane przez Firmę Siemens w 1975 roku. Był to system sterowania SIMATIC S 3. W latach 1978/79 został zastąpiony przez system SIMATIC S 5, produkowany do dziś, choć jest już oferowany system SIMATIC S 7. W porównaniu układów automatyki przekaźnikowej (stykowej) ze sterownikami PLC - zwykłe układy automatyki przemysłowej, zbudowane są w oparciu o połączone układem styków okablowane elementy przełączne takie jak: stycznik, przekaźnik, człony czasowe itp. wbudowane do szafy sterowniczej. Okablowanie spełnia tu rolę programu, który jest wykonywany w trakcie pracy urządzenia nim sterowanego. Przy zastosowaniu sterownika PLC odpowiadający funkcji sterowania algorytm, realizowany jest programowo przez wyposażony w mikroprocesor sterownik. Wszystkie połączenia pomocnicze zawarte są w tym przypadku w umieszczonym w pamięci sterownika programie. Jest to więc układ programowany pamięciowo. Zaletą takiego układu oprócz zmniejszenia gabarytów i energochłonności jest to, iż w przypadku zmian w układzie sterowania lub rozszerzenia układu nie zmienia się okablowania i nie buduje się nowych bloków lecz wprowadza się zmiany w programie.

[edytuj] Zasada działania sterowników PLC

Sterowniki PLC

Podstawową zasadą pracy sterowników jest praca cykliczna, w której sterownik wykonuje kolejno po sobie pojedyncze rozkazy programu w takiej kolejności, w jakiej są one zapisane w programie. Na początku każdego cyklu program odczytuje "obraz" stanu wejść sterownika i zapisuje ich stany (obraz wejść procesu). Po wykonaniu wszystkich rozkazów i określeniu (wyliczeniu) aktualnego dla danej sytuacji stanu wyjść, sterownik wpisuje stany wyjść do pamięci będącej obrazem wyjść procesu a system operacyjny wysterowywuje odpowiednie wyjścia sterujące elementami wykonawczymi. Tak więc wszystkie połączenia sygnałowe spotykają się w układach (modułach) wejściowych sterownika, a program śledzi ich obraz i reaguje zmianą stanów wyjść w zależności od algorytmu.

Sterowniki PLC składają się z: