Sroka
Z Wikipedii
Sroka | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Sroka | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Systematyka | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Nazwa systematyczna | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pica pica |
Sroka (Pica pica L.) - średni ptak z rodziny krukowatych, zamieszkujący w zależności od podgatunku:
- Pica pica mauritanica - wybrzeża morskie Maghrebu
- Pica pica melanotos - Półwysep Iberyjski
- Pica pica pica - Europę Środkową na wschód od Łaby oraz Wyspy Brytyjskie, południową część Półwyspu Skandynawskiego, Danię, środkowe i wschodnie Bałkany oraz Azję Mniejszą
- Pica pica galliae - kontynentalną Europę między Pirenejami a Łabą, Korsykę, bałkańskie wybrzeże Adriatyku oraz Grecję
- Pica pica fennorum - północną część Półwyspu Skandynawskiego, Finlandię, kraje bałtyckie, Białoruś oraz północno-zachodnią Rosję
- Pica pica bactriana - Ukrainę, wschodnie skraje Europy, zachodnią Syberię oraz Azję Środkową po zachodni Tybet i środkowy Iran
- Pica pica asirensis - izolowana populacja w południowo-zachodniej Arabii Saudyjskiej
- Pica pica hemileucoptera - środkową Syberię i zachodnią Mongolię
- Pica pica bottanensis - góry środkowego i wschodniego Tybetu, zachodnie Himalaje i góry południowych Chin
- Pica pica sericea - wschodnie Chiny, dolny bieg Amuru i Półwysep Koreański. Niektórzy badacze wyróżniają z tego podgatunku dwa kolejne: P. p. janowski i P. p. anderssoni
- Pica pica leucoptera - wschodnią Mongolię i dorzecze Amuru.
- Pica pica camtschatica - izolowana populacja na Kamczatce.
- Cechy gatunku
- Upierzenie biało-czarne z metalicznym połyskiem, ogon stopniowany, długi. Głowa, dziób, gardziel, skrzydła, tył ciała i ogon ciemnoczarny, odcinający się jaskrawo od pozostałych, białych części ciała.
- Wymiary średnie
- Długość ciała ok. 45 cm.
Rozpiętość skrzydeł 58 cm.
Waga ok. 150-240 g.
- Biotop
- Niewielkie, młode drzewostany z domieszką olchy i brzozy, z kępami krzewów pośród pól i łąk, jak również stare, opusczone sady i ogrody w pobliżu ludzkich siedzib.
- Gniazdo
- Umieszczone przeważnie dość wysoko w wierzchołku drzewa, albo też w środku wyższego krzewu np. tarniny, na wysokości od 3-6 metrów. Gniazdo przykryte jest charakterystycznym sklepieniem, daszkiem z luźno splecionych gałązek i z daleka robi wrażenie kuli. Żaden nasz inny ptak nie ściele podobnego gniazda. Posiada ono dwa otwory wlotowe.
- Jaja
- W marcu składa od 4-7 jaj o tle bladozielonym, niekiedy z niebieskim odcieniem, o średnich wymiarach 33x24 mm.
- Wysiadywanie
- Od złożenia pierwszego jaja trwa ok. 17-19 dni. Sroka wyjątkowo odważnie broni swoje jaja. Pisklęta opuszczają gniazdo po ok. 22-28 dniach.
- Pożywienie
- Bardzo urozmaicone, od owadów, jaszczurek, małych żab, ślimaków i myszy, po ziarno zbóż, jaja i pisklęta, a nawet małe kurczaki.
- Ochrona
- Objęta częściową ochroną gatunkową na podstawie rozporządzenia ministra środowiska z dnia 28 września 2004 roku w sprawie gatunków dziko występujących zwierząt objętych ochroną.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Linki zewnętrzne
- głos sroki, format .wav Copyrigth by Alberto Masi - www.scricciolo.com,
- opis sroki na stronie ptaki.info