Spoczynek (zjawisko biologiczne)
Z Wikipedii
Spoczynek inaczej diapauza, to sterowany wewnętrznie (hormonalnie lub neurohormonalnie) okresowy stan zahamowania rozwoju ontogenetycznego, wykorzystywany powszechnie przez organizmy w środowiskach podlegających silnym zmianom warunków życiowych. Organizmy w stanie spoczynku cechują się zazwyczaj większą odpornością na oddziaływanie niekorzystnych czynników środowiskowych niż w stanie aktywnym. Mechanizm spoczynku zwiększa szanse przetrwania genomu w okresach oddziaływania skrajnych czynników środowiskowych, nie tolerowanych przez aktywne osobniki. Organizmy osiadłe wykorzystują powszechnie formy spoczynkowe jako medium dyspersji.
