Sindarowie
Z Wikipedii
Sindarowie, Elfy Szare z Beleriandu - to elfickie plemię występujące na kartach powieści Tolkiena opisujących fikcyjną krainę zwaną Śródziemiem. Są odłamem elfów Teleri, którzy podróżując z innymi elfami na zachód, pozostali w Beleriandzie, a nie popłynęli za morze. Niektórzy poszukiwali tam swojego króla - Elwe (Thingola), a pozostali zostali przekonani do pozostania przez Majara Osse.
Jeszcze przed powrotem Noldorów do Śródziemia, zamieszkiwali większość terenów Beleriandu. Wszyscy spośród nich uznawali za najwyższego króla Thingola. Posiadali dwa królestwa- Doriath, rządzone przez Thingola i Falas, pod rządami Cirdana. Przez dwa wieki żyli w spokoju, lecz w ostatnim wieku Lat Drzew, zło na wschód od Gór Błękitnych (Ered Luin) zaczęło nękać Sindarów. Dopiero wtedy uznali za konieczne posiadanie broni. Rozwinął się handel z krasnoludami z Nogrodu i Belegostu, a także rzemiosło kuźnicze.
