Silnik z wtryskiem bezpośrednim
Z Wikipedii
Silnik z wtryskiem bezpośrednim to Silnik spalinowy, konstrukcyjna odmiana silnika wysokoprężnego w którym paliwo jest podawane bezpośrednio do cylindra.
W silnikach tych kształt denka tłoka jest zwykle złożony, zasadniczym problemem jest uzyskanie takiego zawirowania sprężonego powietrza, aby w możliwie krótkim czasie doszło do odparowania i samozapłonu wtryśniętej dawki paliwa. Powstające gazy spalinowe działając na tłok oddają mu swoją energię (suw pracy) dając w efekcie pracę użyteczną.
Silniki z wtryskiem pośrednim cechują się zaletami takimi jak:
- niskimi stratami cieplnymi
- niskim jednostkowym zużyciem paliwa
- możliwością uzyskania dużych mocy jednostkowych (po doładowaniu)
- łatwiejsze spełnienie ostrych norm ekologicznych
Posiadają też i wady takie jak:
- "twarda" praca silnia (głośność).
- mniejszą dynamiką (wolniejsza reakcja na "dodanie gazu").
- większymi wymaganiami w zakresie paliwa (liczba cetanowa).
- wyższą cenę niż silnik z wtryskiem pośrednim
Wady te można (w większości) usunąć poprzez zastosowanie nowych technologii zasilania opartych na pompowtryskiwaczach, i systemie common rail. Niskie jednostkowe zużyciem paliwa sprawia, iż silnik z wtryskiem bezpośrednim odgrywa coraz większą rolę jako silnik trakcyjny do napędu pojazdów. O ile kiedyś był stosowany (z założenia) w ciężkim transporcie drogowym i kolejnictwie, tak obecnie coraz śmielej zaczyna wychodzić do użycia w samochodach osobowych.
