Sens życia
Z Wikipedii
Sens życia to jedno z podstawowych zagadnień różnych systemów filozoficznych i religijnych, jak również pojęcie odwołujące się do transcendentalnego widzenia świata jako drogi. Uznaje się, że odpowiedź na pytanie o sens życia zawiera całą mądrość ludzkości. Pojęcie to podlega często ostrej krytyce, szczególnie w środowisku filozofów analitycznych (zob. Józef Maria Bocheński).
W psychologii pojęcie to dotyczy klarownego i możliwego do zaaprobowania kierunku działania na przyszłość, co implikuje normalne funkcjonowanie człowieka. Badaniami nad sensem życia zajmował się psychiatra Victor Frankl, który wprowadził pojęcie nerwicy neogennej (bądź noogennej).
Posiadanie sensu życia przez człowieka jest koniecznym warunkiem rozwoju i samorealizacji. Włączenie tego problemu do psychologii osobowości przyczyniło się do lepszego zrozumienia uwarunkowań zachowań samobójczych.
W wielu społecznościach dyskusja o sensie życia jest tematem tabu, gdyż sens życia wyznaczają w nich normy religijne, ideowe lub kulturowe. Większość ludzi, bardziej lub mniej świadomie, wyznacza sobie sens życia indywidualnie; wspomagając się swoimi: wierzeniami, przekonaniami, wiedzą i uczuciami.
Niezależnie od wyznawanych wartości sens życia rozumiemy głównie jako relację do:
- dążenia do pełnienia albo rezygnacji z różnych funkcji i ról w życiu rodzinnym i społecznym
- ostatecznego celu istnienia człowieka jako osoby i sposobów dojścia do niego zgodnie z własnymi przekonaniami
- sensu podejmowania lub unikania: cierpień, niedogodności, trudności i wyrzeczeń
- sensu czerpania satysfakcji i przyjemności.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Humanistyczny sens życia - Mariusz Agnosiewicz
