Sathya Sai Baba
Z Wikipedii
Sathya Sai Baba (właśc. Sathyanarayana Raju Ratnakaram, ur. 23 listopada 1926 w Puttaparthi) – popularny i budzący kontrowersje hinduski guru.
Spis treści |
[edytuj] Biografia
Sai Baba posiada zwolenników na całym świecie. Ich liczbę szacuje się między sześcioma a stoma milionami. Sai Baba uważa się za reinkarnację indyjskiego guru Shirdi Sai Baby (1838?–1918) oraz hinduskich bóstw Shiva i Shakti.
Sathya Sai Baba urodził się w południowoindyjskiej wiosce jako syn rolnika Pedy Radziu. Według oficjalnego biografa, Narayany Kasturiego urodził się w 1926.
W lutym 1926 roku Iśwaramma Radziu wyszła po wodę do studni. Niektózy mówią, iż wstąpiła w nią błękitna kula i straciła przytomność. 23 listopada 1926 roku o piątej rano w małej wiosce Puttaparthi w stanie Andhra Pradesh w południowych Indiach urodził się Sathya Radziu, ósme dziecko Pedy i Iśwarammy. Warto przytoczyć, iż Sathya w sanskrycie znaczy Prawda, a Iśwaramma – Boża Matka. Mówi się, iż Jego narodzinom towarzyszyły niespotykane wydarzenia: wszystkie instrumenty w domu zaczęły same grać, a gdy Sathya leżał w kołysce, kołysały Go do snu kobry, będące symbolem boskiej opieki.
Gdy Sathya miał czternaście lat, oświadczył, iż jest kolejną inkarnacją Shirdi Sai Baby, który umarł w 1918 roku w pobliżu Mumbaj. Śpiewał nikomu nieznane bhajany – czyli sanskryckie pieśni religinje – o Shirdi Sai Baba, nazywał Siebie Sathyą Sai Babą lub Sathyą Narajaną. Otoczył się kilkunastoma uczniami, którzy nazywali go Swami, co po polsku wykłada się „nauczyciel”. Również wówczas wokół Sai Baby zdarzały się rozmaite nietypowe wydarzenia, z których najpowszechniej znanymi są zjawiska przy Drzewie Życzeń niedaleko rzeczki Citravathi. Otóż Sai Baba wraz z uczniami przychodził tam na skałę medytować, a często mówił, by zerwali z Drzewa Życzeń taki owoc, na jaki mają akurat ochotę. Na drzewie tym rzeczywiście znajdowały się wówczas najróżniejsze owoce.
Według Kasturiego Sathya Sai Baba 8 marca 1940 zachowywał się jakby był ukąszony przez czarnego skorpiona, chociaż skorpiona nigdy nie znaleziono, po czym zapadł w stan podobny do śpiączki, który jest nazywany przez niego oraz jego wyznawców "stanem opuszczenia ciała". Obecnie Sathya Sai Baba często wchodzi w ten stan i nie jest to dla jego wielbicieli zaskoczeniem, gdy to zrobi. Gdy wyszedł z tego stanu, który trwał jedną noc zachowywał się inaczej niż wcześniej, co niepokoiło jego rodziców. Nie chciał jeść, długo przebywał w ciszy, czasami w niespodziewnym momencie śpiewał bądź recytował starożytne Shloki czy też objaśniał święte księgi hinduizmu. Kasturi podaje, że 23 maja tego roku Sathya Sai Baba ogłosił, że jest reinkarnacją Shirdi Sai Baby. Tak jak i on, znalazł wielu zwolenników z różnych kast i religii. Shirdi Sai Baba dążył do wzajemnej tolerancji hinduistów i muzułmanów. Tak jak i on, Sathya Sai Baba nie założył nowej wspólnoty religijnej. 6 lipca 1963 roku w swoim dyskursie Sathya Sai Baba przepowiedział, że po swojej śmierci urodzi się ponownie jako Prema Sai Baba.
Do najbardziej znanych zwolenników Sai Baby należą Atal Bihari Vajpayee, były premier Indii. Także obecny prezydent Indii, Abdul Kalam, odwiedził jego ashram.
Iśwaramma i Peda Radziu zaniepokojeni nietypowymi wydarzeniami wokół syna wysłali Go do szamana, u którego Sathya spędził na mękach długie tygodnie. W końcu szaman ów powiedział, iż duch tkwiący w tym chłopcu jest Bogiem, duszą Shirdi Baby, a Sathya to kolejny Awatara, czyli wcielenie Boga na ziemi. Potwierdziły to fakty, iż Sathya jak każdy Awatar urodził się jako ósme dziecko, oraz że na policzku ma znamię Awatarów.
Kilka lat później Swami założył aśram Prashanti Nilajam, co znaczy Przybytek Spokoju. Zjeżdżają się doń tłumnie ludzie z całego świata. Prashanti Nilajam ciągle się zmienia, Sai ulepsza je z funduszy wielu wyznawców hinduizmu z całego świata. Samych siebie nazywają oni bhakatmi, co wywodzi się z sanskryckiego „bhakta”, co znaczy kochać, wielbić.
Sathya Sai Baba jest bezsprzecznie kimś, kto wiele uczynił dla ludzi nie tylko z Puttaparthi — każdy bowiem może studiować w Puttaparthi, uczestniczyć w zawodach na stadionie Hannumana, zwiedzać planetarium, leczyć się w szpitalach Sai. Ponadto w Indiach jest osobą urzędową poruszającą się zawsze z obstawą żołnierzy. Kilka lat temu w Jego obecności zamordowano pewnego księcia hinduskiego i od tego czasu nie wolno podejść do Purnahandry, Mandiru czy nawet wejść na Plac Bhajanowy choćby z lornetką, aparatem fotograficznym. Widać teraz, jak wielkie znaczenie ma dla ludzki. Przez miliony ludzi na całym świecie uważany jest za Awatara (wcielenie Boga).
Bhaktowie zbierają się dwa razy dziennie na darshan, co oznacza „spotkanie z Bogiem”, i dwa razy na bhajany, na których to wielotysięczny tłum śpiewa pieśni religijne, rano natomiast na omkar – czternastokrotne zaśpiewanie „OM”, swego rodzaju medytację. Sai przechodzi zawsze przez część placu, na której siedzą kobiety, potem dłużej przebywa u mężczyzn. Dowcipni twierdzą, iż dlatego, że mężczyźni mają więcej Karmy do odrobienia. Następnie wybiera jednego człowieka, podnosi do góry wysoko jego szarfę, chustę lub jakiś inny symbol narodowościowy, który znaczy, iż cała grupa, z jaką przyjechał do aszramu, proszona jest na spotkanie określane jako interview. W czasie przerwy przed bhajanami grupa wychodzi, później tłum śpiewa razem hinduskie pieśni. Na sam koniec Baba wychodzi z Mandiru przy dźwiękach kolejnych bhajanów i przechodzi przez sektor kobiet z powrotem do Purnahandry.
[edytuj] Nauki
Nauki moralne Sai Baby spisane są w licznych książkach i dyskursach, a nawet dwóch polskich czasopismach – „Świetle Miłości” i „Sai Ram”. Warto zwrócić uwagę na ich podobieństwa ideologiczne do innych wielkich religii. Codziennie w Prashanti Nilajam wypisywane są na tablicy myśli dnia Sai Baby. Głosi On jedność wszystkich religii, pogodzenie się z samym sobą, pomoc innym, ale także honor i godność, gdyż mówi, że pozwalając sobą pomiatać, pozwalamy też pomiatać iskrą Bożą zawartą w nas samych.
- życie zgodnie z pięcioma tzw. wartościami ludzkimi: miłość (prema), pokój (shanti), prawda (sathya), właściwe postępowanie (dharma), niekrzywdzenie (ahimsa)
- miłość wobec wszelkich stworzeń oraz przedmiotów
- wegetarianizm
- powstrzymanie się od spożycia alkoholu, palenia papierosów i zażywania narkotyków
- nieprzywiązywanie się do świata materialnego
- bezinteresowna, bezosobowa służba dla innych
- świadome ograniczanie własnych pragnień
- wszystko co stworzone jest iluzją (Maya) jedynie Bóg jest rzeczywisty
- Bóg jest w każdej istocie i każdym przedmiocie i każda istota i każdy przedmiot jest Bogiem, chociaż większość z nich nie jest tego świadoma
- medytacja – w formie powtarzania imienia Boga, mantr wizualizowania postaci Boga, siedzenia w ciszy lub medytacji światła.
- akceptacja i szacunek dla wszystkich religii oraz zawartych w nich nauk
- równość i jednakowa świętość wszystkich wiar
- szacunek dla rodziców i osób starszych
- pozbycie się negatywnych myśli, uczuć, emocji i wad charakteru
- rozwijanie zalet takich jak cierpliwość, współczucie, kontrola zmysłów itp.
- oddanie Bogu
[edytuj] Prace charytatywne
Sai Baba wykonuje bardzo wiele prac charytatywnych. Założył trzy wysokiej klasy szpitale. Uważane są za jedne z najlepszych na świecie. Z jego inicjatywy powstało również w Indiach kilka uniwersytetów oraz setki szkół (do 2000 roku poza Indiami dwadzieścia dwie szkoły). Tam studenci i uczniowie kształceni są w systemia edukacyjnym, który w Europie nazywa się Wychowanie w Wartościach Ludzkich. Ten program edukacyjny przedkłada rozwój moralny i społeczny nad intelektualny. System edukacji Sai Baby, ogranicza go do umiejętności praktycznych. Zarówno edukacja jak i pomoc zdrowotne udzielane są potrzebującym bez względu na pozycję społeczną całkowicie za darmo. Sai Baba również wykonał w 1994 i 2004 roku za swoje pieniądze dwa projekty polegająca na dostarczeniu wody pitnej setkom wiosek indyjskich, które były jej pozbawione. Obydwa zakończyły się powodzeniem. Sathya Sai Baba także organizuje akcje dostarczania pożywienia osobom potrzebującym. Kiedyś brał w nich czynny udział. Teraz już tego nie robi ze względu na swój ciężki stan zdrowotny (od kilku lat ma połamane biodro). Sai Baba czasami udzielał również bezpłatnych ślubów (w Indiach ceremonia ślubu kosztuje tak dużo, że często kończy się biedą obydwu rodzin). W południowych Indiach ciężko o czystą nieskażona wodę. Sathya Sai Baba zbudował pierwszą w Puttaparthi wieżę ciśnień, w której znajduje się woda, którą nawet w Europie uznano by za mineralną. Do wtedy ów region czerpał wodę głównie z widocznej na tej fotografii rzeczki Citravathi. Zazwyczaj jest ona sucha. Ponadto całe Prashanti Nilajam wyposażone jest w specjalne automaty do pobierania czystej wody całkowicie za darmo.
[edytuj] Cuda
Sathya Sai Baba zdaniem swoich zwolenników potrafi stworzyć popiół (vibhutti) i małe przedmioty, takie jak pierścienie, statuetki, naszyjniki, zdjęcia, krzyżyki, słodycze, zegarki, amritę (święty hinduski nektar), lingamy (święta złote jaja związane z kultem boga Shivy), owoce oraz żywe zwierzęta. Twierdzi, że materializuje je ze swoich myśli. Według jego wielbicieli pojawiają się nie tylko przy nim, lecz również bardzo daleko od niego, czasami tysiące kilometrów dalej. Jego zwolennicy opowiadają też o spektakularnych cudach, takich jak uleczenia chorych, wskrzeszenia zmarłych, bilokacja, czytanie w myślach, pomaganie im w chwilach potrzeby czy jasnowidzenie. Świadkowie twierdzą również, że Sathya Sai Baba potrafi przekształcić się w kobietę. Narayana Kasturi w książce "Sathyam Shivam Sundaram part I" pisze o tym jak Sai Baba zamienił wodę w benzynę poprzez włożenie ręki do wody.
[edytuj] Głosy sceptyczne
Sathya Sai Baba jest postacią kontrowersyjną. Niektórzy iluzjoniści, twierdzą, iż "cuda" wykonywane przez guru są jedynie sztuczkami. Nie mają jednak dowodów na to. Jedyny materiał wideo, który rzekomo udowodnił, że Sai Baba oszukał cud okazał się fotomontażem. Ze strony niegdysiejszych zwolenników padł też zarzut nieodpowiednich stosunków seksualnych z młodymi mężczyznami. Jednak te zachowania są prawdopodobnie formą rytuału hinduskiego zawartego w jodze polegającego na otwieraniu ośrodka energii (czakram) znajdującego się poniżej genitaliów, poprzez masowanie go bądź wcieranie w niego świętego popiołu (vibhutti). Sai Baba również pobudza w ten sam sposób u swoich wyznawców czakramy między piersiami i brwiami, tak jak to jest wykonywane w tym rytuale.
W 1993 sześciu członków Ashramu Prashanthi Nilayam zginęło zamordowanych w domu Sai Baby. Czterech uzbrojonych w noże napastników zabiło dwóch swoich współmieszkańców i zostało zastrzelonych przez policję. Raporty policyjne i informacje mediów są sprzeczne – jedne mówią o próbie zamachu na Sai Babę, drugie o spisku terrorystycznym.
[edytuj] Bibliografia
- "Misterium Sai" Jan Nara
- "Światło Miłości" (dwumiesięcznik ekumeniczny)
