Salamanka
Z Wikipedii
| Salamanka | |||||
|
|||||
| Nazwa oficjalna | Salamanca | ||||
| Kraj |  Hiszpania |
||||
| Wspólnota autonomiczna | Kastylia-Leon | ||||
| Prowincja | Salamanka | ||||
| Comarca | |||||
| Kod pocztowy | 37001-370nn | ||||
| Wysokość | 802 m | ||||
| Odległość | 212 km | ||||
| Liczba mieszkańców | 160 331 | ||||
| Alkad | Julián Lanzarote (Partido Popular) | ||||
Położenie na mapie Hiszpanii |
|||||
| Strona internetowa miasta | |||||
Salamanka (Salamanca), miasto w zachodniej Hiszpanii, nad rzeką Tormes, liczy około 160 331 mieszkańców (2005). Stolica prowincji Salamanca w regionie Kastylia-Leon. Ośrodek handlowy, przemysłowy oraz naukowy i turystyczny.
[edytuj] Historia
- Osada założona przez Iberów, w roku 217 p.n.e. zdobyta przez Hannibala, później pod rządami Rzymian i Wizygotów.
- W VIII w. zajęta przez Maurów, wielokrotnie w rękach muzułmanów lub chrześcijan.
- W XI w. otoczona murami obronnymi przez księcia Raymonda Burgundzkiego.
- W 1218 król Alfons IX Kastylijski założył uniwersytet, który cieszył się sławą rywalizując do XVII wieku z uczelniami w Bolonii, Oxfordzie i Paryżu. Został zreorganizowany w 1254 r.
- Salamanka bardzo dużo zawdzięcza Królom Katolickim – Ferdynandowi II i Izabeli Katolickiej, którzy ufundowali katedrę, wiele kościołów, klasztorów i pałaców.
- 12 lipca 1812 połączone wojska brytyjskie, hiszpańskie i portugalskie pokonały tu (bitwa pod Salamanką) wojska Napoleona. Po przegranej Francuzów i odejściu wojsk sprzymierzonych miasto zostało złupione.
- W czasie wojny domowej generał Franco miał tutaj kwaterę główną.
- Obecnie Salamanka jest kwitnącym miastem, a uniwersytet walczy o prymat z uczelniami w Madrycie i Barcelonie.
[edytuj] Zabytki
- Plaza Mayor – plac główny wybudowany w XVIII wieku, zaliczany do najpiękniejszych w Hiszpanii. Stoją przy nim trzykondygnacyjne kamienice oraz dwa ratusze. Większy z ratuszy ozdobiony jest zegarem i dzwonnicą a fasada medalionami z wizerunkami bohaterów Hiszpanii.
- Uniwersytet – fasada główna uważana za jedną z najpiękniejszych w Hiszpanii. Fasada z medalionem Królów Katolickich, wizerunkiem papieża, posągami Herkulesa i Wenus oraz dużą ilością tarcz heraldycznych i kunsztownych płaskorzeźb.
- Patia z krużgankami o pięknych łukach.
- Schody prowadzące do Biblioteki, słynącej ze zbiorów na całym świecie.
- Stara Katedra (Catedral Vieja) – romański kościół z XII wieku, ze szczególnie piękną kopułą Torre del Gallo, wspaniałym ołtarzem, krużgankami i gotyckimi grobowcami w niszach z dobrze zachowanymi freskami.
- Nowa Katedra (Catedral Nueva) – ostatni gotycki kościół w Hiszpanii, którego budowę rozpoczął około 1500 roku Hontanon (twórca katedry w Segowii), a którego budowę zakończono w 1733. Godny podziwu jest przede wszystkim portal główny, we wnętrzu krypty, kaplice i stalle. Z zewnątrz fasady w stylu "plateresk" z płaskorzeźbami, wieża o wys.110 m, której kopuła wykazuje wpływy " churrigueryzmu ". Z prawej nawy bocznej przechodzi się do Starej Katedry, której fragment został oderwany podczas budowy nowej katedry.
- Klasztor dominikanów (San Esteban) – zbudowany w latach 1524-1610. Piękna fasada szczytowa w stylu "plateresk" uformowana w kształt trzyskrzydłowego ołtarza. We wnętrzu kościoła
klasztornego barokowy ołtarz z 1693 – dzieło J. Churriguery. W klasztorze grobowiec księcia Alby, hiszpańskiego namiestnika Niderlandów.
- Dom Muszli (Casa de las Conchas) – rezydencja z XV-XVI wieku zdobiona wyrytymi w kamieniu muszlami symbolizującymi pielgrzymkę do Santiago, którą odbył właściciel domu.
- Puente Romano – most nad rzeką Tormes, piętnaście łukowych przęseł pochodzi z czasów rzymskich.
