Sędzia Soplica
Z Wikipedii
Sędzia Soplica — postać z poematu epickiego Adama Mickiewicza "Pan Tadeusz". Stryj Tadeusza, młodszy brat Jacka Soplicy, którego nigdy nie widział. Uczył się w szkole jezuickiej, ale wykształcenie zdobył w czasie dziesięcioletniej służby u ojca Podkomorzego – Wojewody. W młodości zakochany w Marcie Hreczeszance, córce Wojskiego. Gdy ona zmarła nie związał się już z żadną kobietą. Czuwa nad wychowaniem Tadeusza i wspólnie z Telimeną opiekuje się Zosią. Za zabójstwo Stolnika Horeszki przez jego brata przyjął od moskali zamek Horeszków.
Jest dobrym gospodarzem dogląda sam wszelkiego dobytku. Nie krzywdzi chłopów, dba o ich ziemie, nie przeciąża nadmierną pracą, nie każe im się kłaniać „po kolana”. Czasami zasiada z nimi przy jednym stole, zgodnie ze starym zwyczajem. Jest dobrym Polakiem, a jego dworek to ostoja polskości. Broni starego porządku szlacheckiego, nie lubi cudzoziemszczyzny, przechowuje stare obyczaje, szanuje gości, urządza polowania i biesiady na starą modłę. Jest patriotą, zwolennikiem idei powstania, wyraża szczerą radość na wieść o szykującej się wojnie, udziela pomocy szlachcie po bitwie z moskalami, z radością gości polskich legionistów. Jego wadami jest porywczość oraz pieniactwo, co daje się zauważyć podczas sporu o zamek.
