Sójka syberyjska
Z Wikipedii
| Sójka syberyjska | |
 |
|
| Systematyka | |
| Domena | eukarioty |
| Królestwo | zwierzęta |
| Typ | strunowce |
| Podtyp | kręgowce |
| Gromada | ptaki |
| Podgromada | Neornithes |
| Nadrząd | neognatyczne |
| Rząd | wróblowe |
| Podrząd | śpiewające |
| Rodzina | krukowate |
| Gatunek | sójka syberyjska |
| Nazwa systematyczna | |
| Perisoreus infaustus | |
Sójka syberyjska (sójka złowroga) (Perisoreus infaustus (L., 1758); syn. Cractes infaustus) - średni ptak z rodziny krukowatych, zamieszkujący pas w północnej Eurazji od Władywostoku i Sachalina po północną część Półwyspu Skandynawskiego. Do Polski zalatuje wyjątkowo (stwierdzona 5 razy).
- Cechy gatunku
- Obie płci ubarwione jednakowo. Upierzenie beżowoszare, na skrzydłach i kuprze jaskrawordzawe plamy. Na głowie brązowa czapeczka, nogi i dziób ciemne. Ogon dłuższy niż u sójki, dziób krótszy i ostrzej zakończony.
- Wymiary średnie
- dł. ciała ok. 30 cm
rozpiętość skrzydeł ok. 50 cm
waga ok. 180 g - Biotop
- Tajga.
- Gniazdo
- Na drzewach i budynkach. Przypomina gniazdo sójki.
- Jaja
- Jeden lęg w roku na przełomie marca i kwietnia. Składa 3 do 5 jaj.
- Wysiadywanie
- Pisklęta opuszczają gniazdo po około 40 dniach.
- Pożywienie
- Owady, drobne ptaki i gryzonie, uzupełnione pokarmem roślinnym - głównie nasiona roślin iglastych i jagody.
- Ochrona
- Jest objęta ochroną gatunkową ścisłą.
Zobacz też: przegląd zagadnień z zakresu biologii, fauna Polski, ptaki Polski
