Ryugyong Hotel
Z Wikipedii
Ryugyong Hotel (Ryu-Gyong Hotel, Yu-Kyung Hotel lub Budynek 105) to pusty żelazobetonowy szkielet, który miał niegdyś być hotelem w dzielnicy Phenianu Potong-gang w Korei Północnej. Nazwa hotelu pochodzi od jednej z historycznych nazw miasta - Ryugyong ("Stolica Wierzb"). Budynek liczy 105 pięter przy wysokości 330 m i powierzchni użytkowej 360,000 m² i jest tym samym najlepiej widocznym budynkiem w panoramie miasta i największą konstrukcją w kraju. Budowa rozpoczęła się w 1987, a zaprzestano jej w 1992. Gdyby budynek kiedykolwiek oddano do użytku, stałby się najwyższym hotelem świata. Niemniej jednak, jak na razie pozostaje nieukończony i niezamieszkany.
Spis treści |
[edytuj] Początki
Budowę przypominającego piramidę hotelu rozpoczęła w 1987 firma Baihdoosan Architects & Engineers. Żelazobetonowa konstrukcja składa się z trzech skrzydeł o wspólnym wierzchołku, każde z nich ma 100 m długości i 18 m szerokości. Na samej górze znajduje się duża 40-metrowa okrągła struktura, zawierająca 8 obrotowych pięter, nad którą znajduje się 6 ostatnich, nieruchomych poziomów. Żuraw konstrukcyjny wieńczący budynek nigdy nie został usunięty. Hotel otaczają liczne pawilony, ogrody i tarasy.
Plan budowy 105-piętrowego hotelu był rzekomo zimnowojenną odpowiedzią na ukończenie przez południowokoreańską firmę prac nad Hotelem Stamford w Singapurze rok wcześniej. Północnokoreańscy przywódcy wyobrażali sobie ten projekt jako kanał dla zachodnich inwestorów chcących wejść na północnokoreański rynek. Powołano specjalną firmę - Ryugyong Hotel Investment and Management Co., mającą przyciągnąć zagraniczny kapitał inwestycyjny, szacowany na 230 milionów dolarów. Reprezentant północnokoreańskiego rządu obiecywał nawet warunki nie do końca zgodne z oficjalną ideologią kraju - inwestorzy mieliby możliwość otwierania kasyn, klubów nocnych i centrów handlowych, gdyby tylko chcieli to zrobić. Hotel naniesiono na mapy i umieszczono na znaczkach pocztowych, nim był w połowie ukończony.
[edytuj] Przerwanie budowy
Otwarcie dla klientów 3000 pokoi i 7 obrotowych restauracji zaplanowano na czerwiec 1989, na Światowy Festiwal Młodzeży i Studentów, ale problemy z technologią budowlaną i materiałami opóźniły je. Japońskie gazety szacowały koszt budowy na 750 milionów dolarów - 2% PKB Korei - głównie to ostatnie spowodowało zatrzymanie budowy w 1992 z braku funduszy, a także problemów z elektrycznością i panującym w kraju głodem. Na oficjalnych zdjęciach Phenianu często pokazuje się budynek oświetlony w nocy, ale jest to tylko i wyłącznie propagandowy fotomontaż.
[edytuj] Dzisiaj
Szkielet budynku jest ukończony, ale nie wstawiono okien; nie zamontowano instalacji ani wyposażenia, przypuszczalnie ze względu na koszty. Według danych firmy Emporis, budynek nigdy nie zostanie otwarty w stanie, w jakim został zbudowany, a północnokoreański rząd próbuje znaleźć inwestora, który za ok. 300 milionów dolarów dokończyłby i zmodernizował hotel. W międzyczasie usunięto budowlę z map i znaczków oraz wybudowano nad rzeką Taedong nowy, pięciogwiadzkowy hotel o nieco bardziej konwencjonalnej architekturze.
