Rum millet
Z Wikipedii
Rum millet (z gr. Naród rzymski) - zwane potocznie "prawem separacji Narodu", prawo uznające zwierzchność ortodoksyjnego Patriarchy Konstantynopola oraz greko-katolickiego Patriarchy Antiochii, Jerozolimy i Aleksandrii (od 1837) nad wyznawcami chrześcijaństwa w Imperium Osmańskim. Przyznanie przywileju rum millet patriarsze Antiochii, Jerozolimy i Aleksandrii zatwierdził w 1838 Papież Grzegorz XVI.
W systemie millet, zgodnie z którym Turcy osmańscy urządzili swoje państwo, patriarcha konstantynopolitański oraz patriarcha antiocheński zostali uznani za władców rum millet ("narodu rzymskiego"), z czym wiązała się quasi-suwerenna władza świecka w zakresie sądowniczym, podatkowym i finansowym nad podległym narodem. Imperium osmańskie stworzyło ten system na podobieństwo systemu Imperium (Cesarstwa) Rzymskiego, w którym władcy mniejszych państw nie tracąc swojej suwerenności hołdują cesarzowi rzymskiemu.
Po dziś dzień patriarchowie konstantynopolitańscy i antiocheńscy w swoich herbach używają korony królewskiej na znak posiadanych praw suwerena.
Zobacz też:
