Rodzina zastępcza (prawo)
Z Wikipedii
Rodzina zastępcza, to forma prawnej opieki nad dzieckiem z domu dziecka. W odróżnieniu od adopcji, w przypadku rodziny zastępczej nie jest konieczne pozbawienie praw rodzicielskich rodziców biologicznych.
Dziecko zamieszkuje z rodziną, która staje się za nie w pełni odpowiedzialna, ale jednocześnie ma obowiązek utrzymywania kontaktów z rodzicami biologicznymi.
Zgodnie z polskim prawem adopcyjnym rodziną zastępczą może zostać małżeństwo lub osoba samotna (która zobowiąże się, że nie będzie miała partnera). Muszą przy tym spełniać następujące warunki:
- polskie obywatelstwo
- niekaralność
- unormowane warunki mieszkaniowe
- stałe źródło dochodu (przynajmniej jednego opiekuna)
- stan zdrowia umożliwiający sprawowanie opieki nad dzieckiem w rodzinie zastępczej
- odbycie szkolenia dla rodzin zastępczych.
Szkolenia prowadzą ośrodki adopcyjno-opiekuńcze. Na pokrycie podstawowych wydatków związanych ze sprawowaniem opieki nad dzieckiem, rodzice zastępczy otrzymują zwrot poniesionych kosztów. Jego wysokość zależy od wieku dziecka i jego stanu zdrowia.
Wyróżnia się następujący podział rodzin zastępczych:
- z uwagi na spokrewnienie opiekunów i dzieci
- rodzinę zastępczą spokrewnioną
- rodzinę zastępczą niespokrewnioną
- z uwagi na ilość przyjętych dzieci:
- rodzinę zastępczą zawodową (opieka nad conajmniej trójką dzieci)
- rodzinę zastępczą niezawodową (opiaka nad jednym lub dwójką dzieci).
Powyższe mogą się nawzajem łączyć np. w rodzinę zastępczą spokrewnioną zawodową (oznacza to, że rodzinie została sądownie przyznana opieka nad co namniej trójką dzieci, które są spokrewnione z jednym z opiekunów).
[edytuj] Zobacz też
- adopcja
- rodzina zaprzyjaźniona
