Raj utracony
Z Wikipedii
Raj utracony (ang. The Paradise Lost) - poemat epicki w 12 księgach, autorstwa angielskiego poety i pisarza Johna Miltona, wydany po raz pierwszy w 1667 roku, a następnie w rozszerzonej wersji w roku 1674.
Poemat został napisany jambicznym dziesięciozgłoskowcem (na język polski Maciej Słomczyński przetłumaczył go jedenastozgłoskowcem). Jest to wiersz biały, dla jego melodii istotny jest rytm i stosowanie średniówki.
Utwór ukazuje biblijną wizję upadku człowieka - ulegnięcie kuszeniu Szatana przez Adama i Ewę i w konsekwencji wyrzucenie ich z Raju.