Psychologia zdrowia
Z Wikipedii
Psychologia zdrowia to dział psychologii badający wpływ zjawisk psychicznych na ogólny stan zdrowia, a także wpływ ogólnego stanu zdrowia na samopoczucie psychiczne. Powstała na gruncie medycyny behawioralnej, medycyny psychosomatycznej i psychologii medycznej. Psychologia zdrowia została formalnie uznana w 1979 roku przez Amerykańskie Towarzystwo Psychologiczne.
Wg J. Matarazzo
Psychologia zdrowia to "wkład wychowawczy, naukowy i zawodowy psychologii jako dyscypliny naukowej w krzewienie i utrzymywanie zdrowia, zapobieganie chorobom i ich leczenie, wyodrębnienie etiologicznych i diagnostycznych korelatów zdrowia, choroby i pokrewnych zaburzeń oraz poprawę systemu opieki zdrowotnej i polityki zdrowotnej".
Wg Shelley Taylor
Psychologia zdrowia to "dział psychologii zajmujący się poznaniem wpływu czynników psychologicznych na to, że ludzie pozostają zdrowi, określeniem ich znaczenia w powstaniu chorób oraz ich roli w kształtowaniu zachowania ludzi, kiedy zachorują".
[edytuj] Założenia psychologii zdrowia:
- Włączenie problematyki zdrowia do obszaru psychologii związanej z medycyną pozapsychiatryczną.
- Pojęcia zdrowie i choroba nie wykluczają się, są traktowane jako dwa krańce kontinuum.
- Odejście od kategorii patologii na korzyść zasobów człowieka i jego możliwości rozwojowych.
- Położenie nacisku na ochronę i promocję zdrowia.
- Zdrowie - społecznie uznawana wartość; nie ograniczone do systemu opieki zdrowotnej, obejmuje wszystkie dziedziny życia i działalności człowieka.
[edytuj] Rola i zadania psychologii zdrowia
1. Poszukiwanie czynników ważnych dla zdrowia
-
- Rozszerzenie badań nad emocjami pozytywnymi, poczuciem kontroli, i poczuciem własnej skuteczności
- Rozwój badań nad zachowaniami zdrowotnymi
- Kontynuowanie badań nad typologią osobowości i strukturami psychicznymi, które wpływają na zachowanie zdrowia.
2. Dzialania praktyczne na terenie medycyny
-
- Praca z pacjentem - diagnostyka i rehabilitacja.
- Praca z personelem medycznym - działania psychoedukacyjne (np. trening antystresowy), kształcenie umiejętnosci interpersonalnych (trening komunikacji, trening interpersonalny) w kontakcie z pacjentem jako podmiotem leczenia.
- Rozwiązywanie problemów dotyczących organizacji i zarządzania placówkami medycznymi, zakłóceń w relacji lekarz-pacjent.
3. Promocja zdrowia
-
- Tworzenie podstaw teoretycznych
- Psychoedukacja ludności zdrowej
Zobacz też: podstawowe zagadnienia z zakresu medycyny i psychologii.