Przyjaciel Ludzi Bezdomnych
Z Wikipedii
Przyjaciel Ludzi Bezdomnych - honorowe wyróżnienie, ustanowione i nadawane przez Marka Kotańskiego, twórcę Monar i Ruchu Wychodzenia z Bezdomności (Markot).
Tytuł Przyjaciela Ludzi Bezdomnych otrzymywali sprzymierzeńcy dzieła pomocy bliźniemu. Kanclerzem kapituły wyróżnienia, był jego pomysłodawca Krzysztof Cybruch - długoletni asystent prasowy M.Kotańskiego.
Pierwsze tytuły nadano w 1996 r. Odznakę z numerem 1 otrzymał piekarz-cukiernik z Raciborza, Alfred Malcharczyk, dobrodziej tamtejszego ośrodka Markot. W następnej kolejności tytuły otrzymali; Lech Wałęsa, Budka Suflera, Włodzimierz Cimoszewicz a 3 grudnia 1997 r. papież Jan Paweł II na specjalnej audiencji w Watykanie z rąk Marka Kotańskiego. Ojciec Święty zaznaczył, iż statuetkę Homo Homini, przyjmuje w drodze szczególnego wyjątku i prosi, by być postrzegany "...jak jeden z was".
Wśród wyróżnionych w późniejszych latach byli między innymi:Jacek Kuroń, Marek Goliszewski, James Robideau , Robert Kuczyński, koordynator z ramienia Daewoo Motor, akcji Serc Pospolite Ruszenie na rzecz ofiar powodzi 1997r., Janusz Lorentz, Jan Tymoszuk - z Dyrekcji Generalnej PKP, Marian Krzaklewski, Jarosław Kalinowski, zespół Ekspresu Reporterów programu TVP 2, biskup Władysław Miziołek, Maciej Płażyński, redakcja Dziennika Bałtyckiego i Marek Lisowski - dobroczyńca placówek Markot na terenie Gdańska. Od śmierci M.Kotańskiego, wyróżnienie w formule edyktu kapituły, nie jest nadawane. Szereg placówek Markot, ustanowiło własne akty nadania, nawiązujące do tytułu Przyjaciela Ludzi Bezdomnych.