Prawo podwójnej negacji
Z Wikipedii
Prawo podwójnej negacji albo prawo podwójnego zaprzeczenia – reguła rachunku zdań, która stwierdza, że zaprzeczenie negacji zdania jest tym samym zdaniem (bardziej formalnie: jest równoważne ze zdaniem wyjściowym).
Symbolicznie:
Na przykład, zdanie "nieprawda, że nie pójdę do kina" mówi to samo, co zdanie "pójdę do kina" (jednak ze stosowaniem logiki matematycznej do zdań języka polskiego nie należy przesadzać).
Prawo podwójnej negacji jest tautologią rachunku zdań.
[edytuj] Niezgodności językowe
Przykładem niezgodności języka polskiego z tym prawem jest zdanie "on nigdy nie chodzi do kina". Analizując je matematycznie uzyskamy podwójne zaprzeczenie, czyli powinno znaczyć to samo, co zdanie "on chodzi do kina", lecz według zasad językowych jest równoważne zdaniu "on nie chodzi do kina". Wynika to z tego, że w języku polskim istnieje podwójne zaprzeczenie.
W języku angielskim nie może wystąpić podwójne zaprzeczenie. Poprawne jest więc zdanie "he never goes to the cinema" (tłumacząc dosłownie "On nigdy chodzi do kina"), a nie "he never does not go to the cinema" (łumacząc dosłownie "on nigdy nie chodzi do kina").