Prawo Curie
Z Wikipedii
Spis treści |
[edytuj] Prawo Curie
Prawo Curie podaje zależność molowej podatności magnetycznej substancji o właściwościach paramagnetycznych od temperatury:
gdzie:
- C - stała zależna od rodzaju substancji,
- T - temperatura bezwzględna.
Powyższa zależność ma charakter empiryczny. Została odkryta przez Piotra Curie (męża Marii Curie-Skłodowskiej) w 1895 roku.
[edytuj] Prawo Curie-Weissa
Dla substancji o charakterze ferromagnetyków ich bardzo silna podatność magnetyczna zanika powyżej pewnej temperatury krytycznej zwanej temperaturą Curie, powyżej tej temperatury ferromagnetyki stają się paramagnetykami, a ich podatność magnetyczna jest opisana przez prawo Curie-Weissa:
gdzie:
- TC - temperatura Curie
Jak widać, dla wysokich temperatur (T >> TC) prawo Curie-Weissa przechodzi asymptotycznie w prawo Curie. Prawo Curie jest formalnie równoważne prawu Curie-Weissa, gdzie TC=0.
