Prąd Zachodniogrenlandzki
Z Wikipedii
Prąd Zachodniogrenlandzki, ciepły prąd morski na Oceanie Atlantyckim, płynący w Morzu Baffina w kierunku północnym u brzegów Grenlandii. Powstaje z przedłużenia ciepłego Prądu Irmingera i zimnego Prądu Wschodniogrenlandzkiego. Odpowiada za stosunkowo łagodny klimat zachodnich wybrzeży Grenlandii i warunkuje istnienie takich osad jak Aasiaat, Ilulissat, Nuuk, Qaanaaq czy Qeqertarsuaq. W Cieśninie Davisa skręca na zachód i łączy się z zimnym Prądem Labradorskim.
Prędkość nurtu Prądu Wschodniogrenlandzkiego wynosi ok. 0,9-1,9 km/h, u brzegów Grenlandii temperatura wód wynosi poniżej 2°C, zasolenie 31-34‰, natomiast nieco dalej od brzegu temperatura wód powierzchniowych wynosi od 3,5°C do 5,5°C, a zasolenie ok. 35‰.
Prądy morskie | |
---|---|
Ocean Atlantycki: Prąd Antylski | Prąd Benguelski | Prąd Brazylijski | Dryf Wiatrów Zachodnich | Prąd Falklandzki | Prąd Gujański | Prąd Gwinejski | Prąd Irmingera | Prąd Kanaryjski | Prąd Karaibski | Prąd Labradorski | Prąd Południoworównikowy | Prąd Północnoatlantycki | Prąd Północnorównikowy | Równikowy Prąd Wsteczny | Prąd Wschodniogrenlandzki | Prąd Zachodniogrenlandzki | Prąd Zatokowy (Golfsztrom) Ocean Indyjski: |