Pistolet HK P11
Z Wikipedii
| HK P11 | |
 |
|
| Dane podstawowe | |
| Państwo | Niemcy |
| Producent | Heckler & Koch GmbH |
| Rodzaj | pistolet powtarzalny |
| Historia | |
| Prototypy | pierwsza połowa lat 70. XX wieku |
| Dane techniczne | |
| Kaliber | 7,62mm |
| Nabój | 7,62 x 36 mm |
| Wymiary | |
| Długość | 200mm |
| Wysokość | 185mm |
| Szerokość | 60mm |
| Długość linii celowniczej | 146mm |
| Masa | |
| broni | 700 g (niezaładowany)
1200 g (załadowany) |
| Inne | |
| Zasięg max. | 10 - 15 m (pod wodą)
30 m (na powierzchni) |
P11 - skonstruowany w firmie Heckler und Koch pistolet przeznaczony do strzelań podwodnych.
Spis treści |
[edytuj] Historia konstrukcji
Po sformowaniu w 1959 roku pierwszych jednostek niemieckich płetwonurków bojowych (Kampfschwimmers) rozpoczęto prace nad rozwojem uzbrojenia dla tego rodzaju formacji. Początkowo płetwonurków uzbrajano w pistolety maszynowe MP2 (licencyjny Uzi), pistolety P1 i noże. Jednak szybko okazało się że potrzebna będzie broń pozwalająca na skuteczne prowadzenie ognia pod woda.
Początkowo prowadzono eksperymenty ze stosowaniem kusz podwodnych wykazały że mają one co prawda niezłą celność i zasięg, ale dyskwalifikuje je niska szybkostrzelność. Dlatego w drugiej połowie lat sześćdziesiątych rozpoczęto prace nad bronią przystosowaną do strzelania pod wodą. Pierwszą taką konstrukcją był BUW-2, ale prawdopodobnie nie był on produkowany seryjnie.
Do uzbrojenia wprowadzono pistolet P11 firmy Heckler und Koch. Jego projektowanie rozpoczęto prawdopodobnie na początku lat siedemdziesiątych, a do uzbrojenia przyjęty został w 1976 roku. Była to broń pięciostrzałowa, wyposażona w elektryczny układ odpalający. W następnych latach P11 znalazł się na uzbrojeniu płetwonurków kilku innych armii, ale do dziś nie występuje w oficjalnej ofercie firmy HK. Ciekawostką jest że fabryczne opakowanie zawierające pistolet z wyposażeniem nie posiada na zewnątrz żadnych oznaczeń świadczących że wewnątrz jest broń, jest za to oznaczone symbolem radioaktywności.
[edytuj] Opis konstrukcji
Pistolet P11 jest bronią pięciostrzałową. Mechanizm spustowy z elektrycznym odpalaniem naboi.
Broń składa się z dwóch głównych zespołów: wiązki pięciu luf z osadzonymi wewnątrz nabojami (wyloty luf są fabrycznie zaklejone cienką folią z tworzywa sztucznego) i chwytu pistoletowego z mechanizmem spustowym i odpalającym. Chwyt ma tylnej części gniazdo w którym osadza się wiązkę luf. Po osadzeniu lufy blokuje się przy pomocy skrzydełka umieszczonego po lewej stronie chwytu, nad kabłąkiem spustowym. Bezpiecznik ma postać kołka przechodzącego w poprzek szkieletu nad spustem. Zarówno ładowanie zespołu luf nabojami , jak i ładowanie baterii mechanizmu odpalającego jest możliwe wyłącznie u producenta.
[edytuj] Bibliografia
1. Ireneusz Chloupek, Pistolet płetwonurka, Komandos 10/98. ISSN 0867-86-69
