Pismo Majów
Z Wikipedii
Majowie pisali znakami wyrażającymi nie tylko dźwięki, ale przede wszystkim pojęcia (jak rysunki w rebusach). Z chwilą, gdy poszło w niepamięć znaczenie tych obrazków, pismo Majów stało się szyfrem prawie niemożliwym do odczytania, tym bardziej, że po wielu wiekach znaki, ulegając licznym przemianom, przestały być podobne do przedmiotów, które miały wyobrażać. Ewoluowało ono powoli od zapisu hieroglificznego, poprzez zapis sylabiczny w kierunku zapisu głoskowego.
Znaczenie chińskich piktogramów zachowało się dzięki ciągłości tamtejszej kultury. Egipskie hieroglify poszły w zapomnienie, ale zostały odczytane dzięki temu, że oficer napoleoński znalazł w Egipcie słynny "Kamień z Rosetty", gdzie hieroglifom towarzyszył tekst w języku greckim.
Przez długi czas za majański odpowiednik Kamienia z Rosetty uważano zapiski biskupa Diego de Landy, który w swoim dziele "Relacion de las cosas de Yucatan" podał zestaw znaków uważany przezeń za alfabet Majów. Dziś wiadomo że notatki de Landy były w dużej mierze błędne.
Mimo tego pismo hieroglificzne stosowane przez Majów udało się w dużej części rozszyfrować.
