Paul Sérusier
Z Wikipedii
Paul Sérusier (ur. 9 listopada 1863 w Paryżu, zm. 6 października lub 7 października 1927 w Morlaix) francuski malarz, organizator nabizmu - awangardowego kierunku w sztuce.
Urodził się w zamożnej rodzinie, uczył się w liceum mieszczącym się w Condorcet. Studiował filozofię, grekę i łacinę (otrzymał tzw. klasyczne wykształcenie). Tam też poznał Maurice'a Denisa i Edouarda Vuillarda, z którymi od 1894 współtworzył grupę malarską tworzącą pod nazwą Nabiści. Był osobą wszechstronnie uzdolnioną lecz zdecydował się na malarstwo. W 1885 wstąpił do Akademii Julian. W 1912 poślubił Louise Marguerite Gabriel-Claude.
[edytuj] Twórczość
Podróż do Bretanii w 1888 dokonała przełomu w jego życiu i działalności artystycznej. Poznał wtedy Paula Gauguina i otrzymał od niego wiele cennych porad dotyczących malarstwa. Dzięki nim powstał obraz Talizman ) - dzieło założycielskie i symboliczne dla nabizmu. Początkowo nazywał się Las miłości - namalował go w lasku w Pont-Aven. Praca ta miała pomagać innym nabistom w tworzeniu według pierwszych wrażeń wizualnych, wyłaniając czyste kolory przedmiotów i nie dbając o kopiowanie rzeczywistości.
Pasjonował się folklorem i pejzażami tego rejonu, nazywając go swoją "duchową ojczyzną". Stanowił dla niego największe natchnienie.
Uważał, że istnieje związek między sztuką i nauką ukazujący się w tym, że w obu tych dziedzinach objawia się Bóg. Poszukiwał, jak mówił, "niezmiennych zasad w sztuce". Niektóre dzieła, a także rozważania teoretyczne Paula Sérusiera i innych nabistów nazwane są "poszukiwaniem absolutu" naznaczonym mistycyzmem, który objawia się m.in. w prostocie i pragnieniu ukazania uniwersalnego piękna.
 Paul Sérusier. Talizman, 1888 |
 Melancholia, ok. 1891 |
[edytuj] Wybrane dzieła:
- Zbiór jabłek (1895)
- Zbieracz morskiej trawy (1890)
- Piorące w Laicie (1892)
- Melancholia albo bretońska Ewa (1891)
