Pakt stalowy
Z Wikipedii
Pakt stalowy – porozumienie polityczne o przyjaźni i sojuszu zawarte między Włochami a III Rzeszą 22 maja 1939 roku w Berlinie, wymierzone przeciw państwom zachodnim i ZSRR. Pakt został podpisany przez Galeazzo Ciano w imieniu strony włoskiej i Joachima von Ribbentropa w imieniu hitlerowskich Niemiec i był rozszerzeniem porozumienia tzw. Osi Berlin-Rzym z dnia 25 października 1936.
Pakt został podpisany na 10 lat. Niemcy uznawały basen Morza Śródziemnego za strefę wpływów włoskich. Włochy zobowiązywały się popierać politykę Niemiec bez zastrzeżeń, a w razie potrzeby wystąpić w wojnie po stronie Niemiec oraz nie zawierać porozumień z innymi państwami bez ich zgody.
Do paktu stalowego w dniu 27 września 1940 przystąpiło także Cesarstwo Japonii.
Zobacz też:
