Otwarcie Sokolskiego
Z Wikipedii
Debiut Sokolskiego (nazwany w roku 1924, przez Ksawerego Tartakowera, "debiutem orangutana") to otwarcie szachowe charakteryzujące się posunięciem 1.b4, mającym na celu otworzenie przekątnej a1-h8 dla białego gońca, możliwość zacieśnienia pozycji czarnych ruchem b4-b5 oraz kontrolę nad polem c5. Jakkolwiek – przy zaskoczeniu przeciwnika –strategia ta może się sprawdzić także przeciw silnemu przeciwnikowi (partia Tartakower-Maroczy, Nowy Jork 1924, remis), to jednak debiut Sokolskiego ma poważne wady:
- zaniedbany jest rozwój skrzydła królewskiego, zamiast tego czarne od pierwszych posunięć prowadzą walkę na skrzydle hetmańskim.
- Pion na b4 może łatwo stać się obiektem ataku, niekiedy białe są zmuszone do poświęcenia go (mogą zresztą uczynić to od razu: 1.b4 e5 2.Gb2 f6 3.e4 – mówimy wówczas o gambicie Tartakowera lub Sokolskiego).
- oprócz powyższego, tak wczesne rozwinięcie hetmańskiego gońca nie jest zbyt groźne dla przeciwnika, mało korzyści przynosi także wzięcie pod kontrolę pola c5 (lepiej służy temu celowi 1. d2-d4).
- czarne mają do wyboru szeroki wachlarz pełnowartościowych posunięć, np: 1...e5, 1...Sf6 a nawet ...a5 lub ...c5.
Z tych powodów debiut Sokolskiego jest spotykany rzadko, głównie w partiach szachistów niższej klasy. W klasyfikacji encyklopedii otwarć szachowych oznaczony jest symbolem A00.