Orzech (element kuszy)
Z Wikipedii
Orzech - element układu spustowego kuszy. Ma postać haka wyciętego w walcu, z zapadką na spodzie. Orzechy wykonywane były z:
- drewna - lekkie i szybkie, tanie, lecz bardzo podatne na uszkodzenie
- rogu - także lekkie, lecz spotykane rzadziej ze względu na wysoką cenę i rzadkość materiału
- metalu - wolne, acz wytrzymałe. Miały dużą masę, co za tym idzie duży moment bezwładności.
W zależności od siły naciągu kuszy, stosowane były różne orzechy.
Orzech osadzony jest na stałej osi, przechodzącej przez łoże kuszy. W jego dolnej części znajduje się wyżłobienie, w które wchodzi przedłużenie języka spustowego. W górnej części znajdują się haki, trzymające cięciwę.
W momencie naciśnięcia języka spustowego, jego przedłużenie zostaje wysunięte w wyżłobieniu orzecha, co umożliwia jego obrót pod wpływem cięciwy. Poprzez obrót, haki zsuwają się z cięciwy, powodując jej uwolnienie i wystrzelenie bełtu.
Przez środek orzecha biegnie wyżłobienie, mające na celu utrzymanie kontaktu bełtu z cięciwą przez cały czas.
