Olimpia (starożytna Grecja)
Z Wikipedii
Współrzędne: 37°38'00" N 021°37'00" E
Olimpia | |
Państwo | Grecja |
Region | Grecja Zachodnia |
Położenie | 37°38' N 21°37' E |
Wysokość | 63 m n.p.m. |
Populacja (2001) • liczba ludności |
11 069 |
Nr kierunkowy | 26240 |
Kod pocztowy | 270 65 |
Tablice rejestracyjne | ΗΑ |
Położenie na mapie |
Olimpia (gr. Ολυμπία Olympí'a) – to najsławniejsze w starożytnej Grecji miejsce kultu religijnego Zeusa. Położone w Elidzie w zachodniej części półwyspu Peloponez. Pierwsze odnotowane igrzyska odbyły się w 776 p.n.e.
U stóp wzgórza Kronosa nad Alfejosem i Kladeosem znajdowało się sanktuarium poświęcone Zeusowi, wokół którego co 4 lata odbywały się panhelleńskie igrzyska, zwane od tego miejsca olimpijskimi. Powstanie tego sanktuarium ocenia się na rok ok. 1000 p.n.e.
Sanktuarium Zeusa znajdowało się w prostokątnym 4 hektarowym świętym gaju zwanym Altis. Sanktuarium stopniowo rozbudowywano. Najważniejszą budowlą była ukończona w ok. 456 p.n.e. świątynia Zeusa. Wewnątrz świątyni znajdował się jeden z tzw. siedmiu cudów świata – posąg Zeusa dłuta Fidiasza. Oprócz tego znajdował się tam szereg różnych budowli: pracownia Fidiasza, Leonidajon (hotel dla honorowych gości), świątynia Hery, świątynia Filipa II Macedońskiego.
Wokół sanktuarium powstawały obiekty sportowe:
- stadion na 20 tys. widzów
- hipodrom
- gimnazjon z palestrą
- łaźnie
- buleuterion, prytanejon
Olimpia, jako miejsce pogańskie, została z rozkazu Teodozjusza I Wielkiego, zamknięta w roku 390, a organizowania igrzysk zakazano w roku 393. W XIX i XX wieku, od roku 1829, w Olimpii prowadzono systematyczne prace archeologiczne.
Płomień olimpijski, który płonie podczas nowożytnych igrzysk olimpijskich uzyskuje się zapalając go za pomocą promieni słonecznych skupionych przez paraboliczne zwierciadło na stadionie w Olimpii. Stamtąd jest on przenoszony przez olimpijską sztafetę do miejsca rozgrywania igrzysk w danym roku.
Stanowisko archeologiczne w Olimpii zostało wpisane na Listę światowego dziedzictwa kulturowego UNESCO.