Obrona rosyjska
Z Wikipedii
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Obrona rosyjska C42-43 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Obrona rosyjska, partia rosyjska – debiut oznaczony kodem ECO C42-43 i rozpoczynający się od posunięć 1.e4 e5 2.Sf3 Sf6. Posunięcie to znali już Damiano i Lopez, jednak oceniali je jako słabe. Dopiero Jaenisch swoimi pracami teoretycznymi a Pietrow zastosowaniem praktycznym wykazali, że jest to otwarcie pełnowartościowe. Na ich cześć nazwano debiut obroną rosyjską. Dokładnej analizie poddał obronę także Steinitz, trafnie uznając między innymi posunięcie 3.d4! za najsilniejsze. W późniejszych latach obronę rosyjską chętnie grali Harry Pilsbury i Frank Marshall, nalezała ona także do arsenału Korcznoja, Karpowa i Kasparowa.
Ważniejsze warianty obrony rosyjskiej:
- 3.S:e5 (najpopularniejszy dziś sposób gry, pomimo że ocena Steinitza zachowuje aktualność, poza 3.d4! możliwe jest także 3.Sc3 z przejściem do debiuty czterech skoczków i 3.Gc4!?- tzw."gambit Bodena" S:e4 4.Sc3 S:c3 5.d:c3 f6 6.00 z niejasną grą ) d6 4.Sf3 (4.S:f7- "gambit Cochrane'a" negatywnie oceniany przez teorię, w grze praktycznej przynoszący nieraz sukcesy) S:e4 5. d4 (w chwili obecnej modne jest: 5.Sc3 S:c3 6.d:c3 z aktywną pozycją za cenę struktury pionów, można grać także 5.He2 He7 6.d3 Sf6 7.Gg5 H:e2+ z minimalną przewagą białych) d5 6.Gd3 Ge7 7.00 Sc6 8.We1 (popularne jest także 8.c4 Sb4 9.Ge2 d:c4 10.G:c4 00 z niewielką przewagą białych) Gg4 9.c4 Sf6 10.c:d5 G:f3 11.H:f3 H:d5 z niewielką przewagą białych.
- 3.d4! (C43) i dalej:
-3 ..e:d4 4.e5 Se4 5.H:d4 d5 6.e:d6 S:d6 7.Gd3 (lub 7.Sc3 Sc6 8.Hf4 Sf5 z szansami na wyrównanie) Sc6 8.Hf4 i stojące nieco aktywniej białe przygotowują długą roszadę, czarne muszą grać ostrożnie.
-3 ..S:e4 4.Gd3 d5 (4 ..Sc6?! 5.G:e4 d5 6.Gg5 i białe zachowują przewagę) 5.S:e5 Sd7 (grywa się także 5 ..Ge7 i 5 ..Gd6) 6.Sd7 (po 6.S:f7 K:f7 7.Hh5+ następuje remis przez powtórzenie posunięć) G:d7 7.00 Hh4 8.c4 000 9.c5 g5 ( lub 9 ..g6)- z nieco lepszą grą białych.
Charakterystyczną cechą obrony rosyjskiej jest relatywnie mała liczba wariantów, umożliwiająca jej szybkie dodanie do repertuaru debiutowego.A chociaż białe stosunkowo długo mogą zachować korzystniejszą pozycję, z reguły jest ona zbyt mała, aby umożliwić im odniesienie zwycięstwa, odsetek remisów w tym debiucie jest duży. Dlatego obrona rosyjska jest obecnie chętnie grana przez całą czołówkę światową, zwłaszcza gdy grający czarnymi zainteresowany jest pokojowym wynikiem partii.
