Nośniki oddziaływań
Z Wikipedii
|
|
||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||
Nośniki oddziaływań - w teoriach kwantowych oddziaływania są przenoszone przez pewne cząstki zwane właśnie nośnikami oddziaływań lub kwantami oddziaływań. Istnieją dwie kategorie takich cząstek - rzeczywiste cząstki (przenoszące oddziaływania elementarne) oraz quasicząstki (pseudocząstki).
Oddziaływania przenoszone przez cząstki rzeczywiste:
- elektromagnetyczne - nośnikiem oddziaływania są fotony, a teoria je opisująca to elektrodynamika kwantowa (ang. QED - Quantum Electro Dynamics)
- oddziaływania słabe - tzw. bozony pośredniczące - Z i W± - pojawiają się w Modelu Standardowym
- oddziaływania silne - nośnikiem oddziaływań silnych są gluony, ich istnienie wynika z chromodynamiki kwantowej (ang. QCD - Quantum Chromo Dynamics)
- oddziaływania grawitacyjne - istnieją przesłanki teoretyczne za istnieniem cząstki zwanej grawitonem (jej własności opisuje kwantowa grawitacja)
Pseudocząstki:
- fonon - kwant drgań sieci krystalicznej (odpowiedzialny między innymi za powstawanie par Coopera w teorii BCS nadprzewodnictwa)
- magnon
- plazmon
