Nicejsko-konstantynopolitańskie wyznanie wiary
Z Wikipedii
Wyznanie wiary sformułowane na Soborze Konstantynopolitańskim I, zwane też symbolem nicejsko-konstantynopolitańskim.
W Kościele katolickim używane wraz z późniejszym dodatkiem "i Syna", tzw. filioque. Używane w liturgii Mszy świętej.
Na gruncie Wyznania Nicejsko-Konstantynopolitańskiego w okresie Reformacji powstały: Wyznanie Augsburskie Kościół Luterański Wyznanie Helweckie Kościół Kalwiński i Trzydzieści dziewięć artykułów westminsterskich Kościół Anglikański. Wyznania te stanowią ponowne odczytanie prawd wiary zawartych w wyznaniu Nicejsko-Konstantynopolitańskim, które jest owocem jego weryfikacji przez autorytet nieomylnego Słowa Bożego (Biblii) i dlatego wyznania te nie są sprzeczne z Wyznaniem Nicejsko-Konstantynoplitańskim.