Milan Baroš
Z Wikipedii
Milan Baros (ur. 28 października 1981 roku w Viganticach,) napastnik reprezentacji Czech.
W 2000 roku zdobył z reprezentacją Czech Młodzierzowe Mistrzostwo Europy i tytuł króla strzelców całego turnieju. W tym samym roku, jego talent dostrzegł po raz pierwszy Gerard Houllier, ówczesny trener Liverpoolu. Wkrótce potem zagrał na Igrzyskach Olimpijskich w Sydney. W czternastu meczach młodzieżówki strzelił w sumie dziewięć bramek. Wtedy już nie tylko Liverpool chciał go pozyskać. Podobne zamiary mieli trenerzy Juventusu Turyn, Interu Mediolan czy Borussi Dortmund.
Milan ostatecznie przeszedł do Liverpoolu w czerwcu 2001 roku za kwotę 3,2 mln funtów i stał się przez to najdroższym graczem Banik Ostrava. Jednak mimo podpisanego kontraktu nie mógł od razu rozpocząć gry w klubie, bowiem każdy obcokrajowiec zanim zagra w meczu Premiership musi wystapić w 75% gier swojej narodowej reprezentacji w danym roku. W przypadku Milana nie było z tym większego problemu. Powołanie do seniorskiej reprezentacji Czech dostał w kwietniu 2001 roku, jeszcze przed podpisaniem kontraktu z Liverpoolem. W pierwszym meczu z Belgią strzelił wyrównującego gola i w kadrze reprezentacji pozostał do dziś.
Do Liverpoolu trafił w końcu w grudniu 2001 roku, pół roku po podpisaniu kontraktu. Jednak na swój debiut na boisku w nowych barwach klubowych musiał poczekać aż trzy miesiące, gdyż nie stawiał na niego trener Phil Thompson, który zastępował chorego na serce Gerarda Houlliera. Zagrał kwadrans w meczu z Barceloną. Natomiast w pierwszym meczu, gdy na boisko wybiegł w podstawowej jedenastce i zagrał pełne 90 minut, 14 września 2002, strzelił dwie bramki i Liverpool pokonał Bolton Wanderers 3:2. Z miejsca stał się ulubieńcem kibiców i do końca sezonu grał równie świetnie, strzelając dwanaście bramek. Więcej zanotował tylko Michael Owen. Mimo wszystko Milan nie najlepiej wspomina ten okres. Wychodził na boisko w drugiej połowie meczu i potrafił zmieniać jego przebieg, ale nigdy nie grał w pierwszym składzie. Było to dla niego trudne do zaakceptowania.
Nowy sezon zaczął doskonale, a kibice Liverpoolu wybrali go najlepszym młodym graczem sezonu. Równie dobrze szło mu w kadrze, strzelił prawie połowę bramek swojej drużyny w eliminacjach.
Jednak los nie był dla niego łaskawy. 13 września 2003 w meczu z Blackburn złamał nogę. Po pół roku leczenia trener nie dawał mu zbyt wielu szans, ale widać jak bardzo się mylił. W tydzień po powrocie do gry strzelił gola i kibice uznali go po raz kolejny najlepszym graczem drużyny. Przed Mistrzostwami Europy 2004, Milan, miał nadzieję potwierdzić swoje umiejętności w Portugalii i... z pięcioma bramkami na koncie został królem strzelców turnieju, mimo że Czesi odpadli w półfinale. Od tej pory Milan stał się popularny nie tylko wśród kibiców Liverpoolu i reprezezentacji Czech - poznała go cała Europa. Z początkiem sezonu 2004/05 w Liverpoolu pojawił się nowy trener, Rafael Benitez, i Milan z radością rozpoczął grę w nowym sezonie. Jak sam później przyznał, roważał możliwość opuszczenia The Reds i gdyby Gerard Houlier, z którym nie mógł się dogadać, nie odszedł to Milan opuściłby drużynę. A chętnych na jego pozyskanie, po tym jak został królem strzelców Mistrzostw Europy, nie brakowało.
13-go listopada 2004 w meczu przeciwko Crystal Palace Milan zaliczył swojego pierwszego hat-tricka, a w całym sezonie strzelił najwięcej goli ze wszystkich zawodników (trzynaście). Jednak trener nie doceniał Milana, nie pozwalał mu grać pełnych 90 minut i często zdejmował go z boiska, co irytowało zawodnika. Prasa doszukiwała się konfliktu między nim i trenerem i stawiała to jako przyczynę ewentualnego opuszczenia przez niego Liverpoolu. A spekulacji co do zmiany barw klubowych było wiele. Łączono go m.in. z Schalke, Evertonem, West Ham... Ostatecznie, 23-go sierpnia 2005, Milan przeszedł do Aston Villi za 6,5 miliona funtów. Trzy dni póniej, w pierwszym meczu w nowym klubie, potrzebował zaledwie dziesięciu minut, aby wpisać się na listę strzelców. Był to jedyny gol w tym spotkaniu, dający Villi zwycięstwo i uświetniający debiut Milana na Villa Park
[edytuj] Linki zewnętrzne
1 Čech • 2 Grygera • 3 Mareš • 4 Galásek • 5 Kováč • 6 Jankulovski • 7 Sionko • 8 Poborský • 9 Koller • 10 Rosický • 11 Nedvěd • 12 Lokvenc • 13 Jiránek • 14 Jarolím • 15 Baroš • 16 Blažek • 17 Štajner • 18 Heinz • 19 Polák • 20 Plašil • 21 Ujfaluši • 22 Rozehnal • 23 Kinský • trener: Brückner
