Mike Oldfield
Z Wikipedii
Michael Gordon Oldfield (Mike Oldfield) (ur. 15 maja 1953) - brytyjski progresywny muzyk rockowy, multiinstrumentalista znany ze swych solowych, instrumentalnych albumów nagrywanych metodą dogrywania ścieżek.
Spis treści |
[edytuj] Historia kariery
Mike Oldfield rozpoczął swoją karierę będąc jeszcze nastolatkiem, grając na gitarze w folkowej grupie Sallyangie ("Children of the Sun"). Później jednak poświęcił się karierze kompozytorskiej i muzyka solowego.
Przełomowym albumem nie tylko w karierze muzyka lecz także całego rocka był album Tubular Bells. Przy nagrywaniu albumu Oldfield zagrał na ponad dwudziestu instrumentach. Muzyka ta została także użyta w popularnym filmie Egzorcysta czyniąc przewodni motyw albumu jedną z najłatwiej rozpoznawalnych melodii z kręgu rocka progresywnego.
Olbrzymi komercyjny i artystyczny sukces albumu zachęcił Oldfielda do kontynuowania eksperymentów. W ten sposób powstały trzy następne, monumentalne, ściśle instrumentalne kompozycje wydane w następnych latach: Hergest Ridge, Ommadawn i Incantations. W muzyce zaprezentowanej w tych albumach, brzmieniowo bogatej i o gęstej fakturze muzycznej, daje się łatwo zauważyć wpływy muzyki celtyckiej.
Począwszy od roku 1979 artysta zmienia styl zmierzając w stronę muzyki popularnej, komponując krótsze utwory z wykorzystaniem śpiewu np. znany przebój Five Miles Out lub Moonlight Shadow. Często wraca jednak do swych progresywnych korzeni, nagrywając także dłuższe utwory, jak to miało miejsce w przypadku albumu Amarok, który jest najbardziej eklektyczny w karierze artysty.
Począwszy od roku 1979 Oldfield zaczął także koncertować z własnym zespołem, sam grając na gitarze, basie, czasem też instrumentach klawiszowych i perkusyjnych. Odtworzył także na scenie słynne Tubular Bells, które także doczekało się wersji symfonicznej w aranżacji Davida Bedforda. Zagrał też gościnnie u kilku przyjaciół jak Kevin Ayers, David Bedford, Robert Wyatt, Pekka Pohjola, Tom Newman, Edgar Broughton czy Pierre Moerlen. Wspomógł też siostrę Sally na albumie Natasha.
[edytuj] Obecne dokonania
Mike Oldfield nagrywa do dziś. Największymi jego dokonaniami ostatnich lat są albumy The Songs of Distant Earth - epickie dzieło (oparte na motywach powieści Arthura Clarke'a pod takim samym tytułem), w swej sferze muzycznej bliskie New Age oraz Guitars - zawierające 10 etiud na gitarę, eksplorujących mnogość stylów i technik gitarowych, ukazujących także kunszt wykonawczy artysty.
Z kolei Tres Lunas zawiera kompozycje z gatunku chill out. Oprócz muzyki w albumie można znaleźć demo gry. W grze, zwiedzając stworzoną przez Mike'a krainę, słuchamy muzyki dostrojonej do odwiedzanych miejsc. Sama grafika jest dość prosta, z drugiej strony można wysłuchać utworów niedostępnych na krążku z muzyką.
W trzydziestą rocznicę wydania Dzwonów Rurowych ukazał się album ponownie nagrany z wykorzystaniem najnowszych technologii. Nieżyjącego Viviana Stanshala zastąpił John Cleese jako Mistrz Ceremonii.
Po latach nagrywania dla Virgin Records, a potem Warner Music, Mike Oldfield ogłosił w maju tego roku podpisanie nowego kontraktu na trzy albumy z firmą Mercury. Pierwszy, dwupłytowy, o tytule "Light and Shade" ukazał się 26 września 2005.
[edytuj] Dyskografia Mike'a Oldfielda
(tytuły wytłuszczone wskazują albumy najistotniejsze w dorobku artysty)
- 1973 Tubular Bells
- 1974 Hergest Ridge
- 1975 The Orchestral Tubular Bells
- 1975 Ommadawn
- 1976 Collaborations (promo kompilacja)
- 1976 Boxed (czteropłytowa kompilacja, w wersji CD trzy dyski)
- 1978 Incantations (album dwupłytowy, w wersji CD jeden dysk)
- 1979 The Space Movie (2LP, acetat, nigdy nie ukazał się na rynku, kompilacja)
- 1979 Exposed (dwupłytowy album koncertowy)
- 1979 BBC Transcription Services (2LP, koncertowy album radiowy, nigdy nie ukazał się na rynku)
- 1979 Platinum
- 1980 Airborn (amerykańskie i kanadyjskie wydanie Platinum, istnieją wersje jedno i dwupłytowe)
- 1980 Impressions (dwupłytowa kompilacja, dostępna wtedy tylko na zamówienie)
- 1980 QE2
- 1981 Music Wonderland (kompilacja)
- 1981 Mike Oldfield's Wonderland (holenderskie wydanie poprzedniej kompilacji)
- 1981 Episodes (kompilacja)
- 1981 The Consequences Of Indecisions (reedycja albumu Pekka Pohjoli z 1977)
- 1982 Five Miles Out
- 1983 Crises
- 1984 Discovery
- 1984 1972-1984 (13 płytowy box kompilacyjny)
- 1984 The Killing Fields (album) (ścieżka filmowa - Pola śmierci)
- 1985 The Complete (dwupłytowa kompilacja)
- 1987 A Virgin Compilation (promo kompilacja)
- 1987 Islands
- 1989 Earth Moving
- 1990 Amarok
- 1991 Heaven's Open
- 1992 Tubular Bells II
- 1993 Elements (kompilacja, istnieją wersje jedno i czteropłytowe)
- 1994 The Songs of Distant Earth (większość wersji zawiera ścieżkę CD-ROM na Mac)
- 1996 Voyager
- 1997 XXV (kompilacja)
- 1998 Tubular Bells III
- 1998 Tubular Bells III Live At Horse Guards Parade (acetat, nigdy nie ukazał się na rynku)
- 1999 Guitars
- 1999 The Millennium Bell (acetat jako Milennium Bells)
- 2001 The Best Of Tubular Bells (kompilacja)
- 2002 Danish Collection (dwupłytowa kompilacja, większość wydań jako Collection)
- 2002 Tres Lunas (dwupłytowy album, na drugim dysku demo gry. japońskie wydania na jednym CD, także z demo)
- 2003 Tubular Bells 2003 (ponowne nagranie albumu z 1973, istnieją wydania jedno i dwupłytowe z DVD)
- 2003 Complete Tubular Bells (3 CD i 1 DVD, kompilacja)
- 2005 Light and Shade (dwupłytowy album, niektóre wydania zawierają 4 dodatkowe utwory nagrane w formacie U-Myx)
- 2006 The Platinum Collection (trzypłytowy box kompilacyjny)
Albumy wideo
- 1979 Exposed (promo na VT, oficjalnie ukazało się dopiero na 2DVD w 2005. zapis koncertu z Londynu w 1979)
- 1984 Tubular Bells Live In Concert (zapis koncertu z 1981)
- 1984 The Essential (zapis koncertu z Knebworth w 1980)
- 1984 The Killing Fields (film. zawiera muzykę która nie została wydana na płycie audio pod tym samym tytułem)
- 1988 The Wind Chimes (wideo wersja albumu Islands z kilkoma bonusami)
- 1992 Tubular Bells II The Performance Live At Edinburgh Castle (koncertowy)
- 1993 The Essential Mike Oldfield + The Wind Chimes (wznowienie na 2LD albumów z 1984 i 1988)
- 1993 Elements (znacznie poszerzone wydanie na DVD ukazało się w 2005)
- 1998 Tubular Bells III Premiere Performance Recorded Live At Horse Guards Parade London (koncertowy. na LD jako The World Premiere Of Tubular Bells III)
- 1999 Tubular Bells II & III (wznowienie na jednym DVD dwóch koncertów z 1992 i 1998)
- 2000 The Art In Heaven Concert - Live In Berlin (sylwestrowy koncert z 1999. niektóre wydania jako The Millennium Bell - Live In Berlin)
- 2004 DVD Collection (kompilacja zawierająca 3 dyski - Tubular Bells II & III, The Millennium Bell i DVD-Audio Tubular Bells 2003)
- 2006 Live At Montreux 1981
Single (w zestawie tylko wydania brytyjskie)
- 1974 Mike Oldfield's Single
- 1974 Excerpt From Hergest Ridge (jednostronne promo)
- 1975 Don Alfonso
- 1975 Extract From The Orchestral Tubular Bells (promo)
- 1975 In Dulci Jubilo
- 1976 Portsmouth
- 1976 The William Tell Overture
- 1977 Cuckoo Song
- 1978 Take Four
- 1978 Guilty
- 1979 Blue Peter
- 1979 Alright Now (promo, flexi)
- 1980 Arrival
- 1980 Sheba
- 1982 Five Miles Out
- 1982 Family Man
- 1982 Mistake
- 1983 Moonlight Shadow
- 1983 Shadow On The Wall
- 1984 Crime Of Passion (niemieckie wydanie z 1983 choć ukazało się zaledwie kilka dni wcześniej)
- 1984 To France
- 1984 Tricks Of The Light
- 1984 Etude
- 1985 The Complete (promo)
- 1985 Pictures In The Dark
- 1985 Double-Pack (zawiera dwa single Pictures In The Dark i Moonlight Shadow)
- 1986 Shine
- 1987 In High Places
- 1987 Islands
- 1987 The Time Has Come
- 1988 Flying Start
- 1989 Earth Moving
- 1989 Innocent
- 1990 Amarok X-Trax (promo 3" CD singiel)
- 1991 Heaven's Open
- 1992 Sentinel
- 1992 Tattoo
- 1993 The Bell
- 1993 Moonlight Shadow (wznowienie singla z 1983)
- 1993 In Dulci Jubilo - The Mike Oldfield Christmas EP
- 1994 Hibernaculum
- 1995 Let There Be Light
- 1997 Women Of Ireland
- 1998 Man In The Rain
- 1999 Far Above The Clouds
- 2002 To Be Free (w UK tylko acetat, oficjalnie ukazał się w Hiszpanii i Belgii)
- 2005 Surfing (promo)
Najważniejsze albumy powstałe we współpracy z innymi muzykami:
Kevin Ayers (także jako Kevin Ayers and The Whole World)
- 1969 Joy Of The Toy (Mike nie zagrał na tym albumie (!), ale niektóre wydania na CD zawierają bonusy z jego udziałem)
- 1970 Shooting At The Moon
- 1972 Whatevershebringswesing
- 1974 The Confessions Of Dr. Dream And Other Stories
- 1974 June 1st, 1974 (live, wydany rekordowo szybko po występie, już 28 czerwca)
- 1976 Odd Ditties (kompilacja, zawiera wcześniej niepublikowane nagrania)
- 1992 Still Life With Guitar
- 1992 BBC Radio One Live In Concert (koncert z 1972, można usłyszeć m.in. fragment wczesnych Dzwonów Rurowych)
- 1996 Singing The Bruise (sesje dla BBC)
- 1998 The Garden Of Love (zapis koncertu The Whole World z 1970)
David Bedford
- 1972 Nurses Song With Elephants
- 1974 Star's End
- 1975 The Rime Of The Ancient Mariner
- 1976 The Odyssey
- 1977 Instructions For Angels
- 1983 Star Clusters, Nebulae & Places In Devon / The White Horse (jedyny album wydany przez Oldfield Records, także przez Mike'a wyprodukowany)
Bram Tchaikovsky
- 1979 Strange Man, Changed Man
Edgar Broughton Band
- 1971 Edgar Broughton Band
- 1976 Bandages
Lol Coxhill
- 1971 Ear Of Beholder (2 LP, później pojedynczy CD, zawiera nagrania koncertowe z czasów wspólnego grania w The Whole World)
Gong (właściwie te albumy sygnowane były jako Pierre Moerlen's Gong)
- 1979 Downwind
- 1980 Live
Henry Cow
- 1973 Legend (Mike jako inżynier dźwięku w jednym nagraniu)
- 1974 Unrest (jak wyżej)
Tom Newman
- 1974 Fine Old Tom
- 1975 Live At The Argonaut (w tym roku ukazało się tylko próbne tłoczenie, oficjalnie na rynku ukazał się dopiero w 1995)
- 1977 Faerie Symphony (reedycja z bonusami wydana jako Faerie Symphony And Other Stories)
- 1997 Snow Blind
Lea Nicholson
- 1980 The Concertina Record
Sally Oldfield
- 1990 Natasha
Pekka Pohjola
- 1977 Keesojen Lehto (to ten album wydany w 1981 pod nazwiskiem Oldfielda - The Consequences Of Indecisions, poza tym w róznych krajach wydawany był z jeszcze innymi tytułami i okładkami - w Szwecji - Skuggornas Tjuvstart, w UK - The Mathematician's Air Display, w USA i Italii - Mike Oldfield, Sally Oldfield, Pekka Pohjola, w Niemczech i Holandii - Mike & Sally Oldfield - Pekka Pohjola oraz Sally & Mike Oldfield - Pekka Pohjola)
Michel Polnareff
- 1990 Kama-Sutra
Sallyangie
- 1968 Children Of The Sun (wznowienia także na 2 CD z bonusami, nigdy wcześniej nie wydanymi)
Schiller
- 2005 Tag und Nacht
Skids
- 1981 Joy
Robert Wyatt
- 1974 Rock Bottom
- 2005 In Concert Theatre Royal Drury Lane (zapis koncertu z 1974)
