Międzynarodowy Pakt Praw Gospodarczych, Społecznych i Kulturalnych

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Międzynarodowy Pakt Praw Gospodarczych, Społecznych i Kulturalnych - jest jednym z dwóch Paktów Praw Człowieka, o których utworzeniu zdecydowano już w roku 1947. Ze względu na głębokie rozbieżności, co do zawartości Paktu dopiero w 1954 roku Komisja Praw Człowieka przekazała dokumenty Zgromadzeniu Ogólnemu Narodów Zjednoczonych, ten zaś zakończył pracę w roku 1966 i przyjął jednomyślnie 16 grudnia w Nowym Jorku razem z Międzynarodowym Paktem Praw Obywatelskich i Politycznych. Oba Pakty weszły w życie 3 stycznia 1976.

Polska ratyfikowała Pakt 3 marca 1977, w stosunku do Polski wszedł on w życie 18 marca tegoż roku. Obecnie Pakt ratyfikowało 151 państw.

[edytuj] Zawartość Paktu

Preambuła- zawiera powody, jakimi kierowały się Państwa- Strony Paktu.

Część I (art. 1) – określa prawo narodów do samostanowienia, a także do swobody określania swego statusu politycznego i rozwoju gospodarczego, społecznego i kulturalnego, jak również korzystania z bogactw naturalnych.

Część II (art. 2-5) – określa zobowiązania Państw- Stron do podjęcia odpowiednich kroków, przy wykorzystaniu maksymalnych dostępnych im środków, w celu stopniowej, pełnej realizacji praw wskazanych w Pakcie. Zobowiązuje Państwa - Strony do nie dyskryminowania w gwarantowaniu wymienionych praw ze względu na rasę, kolor skóry, płeć, język, religię, poglądy polityczne lub inne, pochodzenie, sytuację majątkową, urodzenie, czy jakiekolwiek okoliczności.

Część III (art. 6- 15)- ustala katalog praw, wymieniając prawo do pracy, a także jej sprawiedliwych warunków ( w tym odpowiedniego wynagrodzenia, bezpieczeństwa i higieny, możliwości awansu, a także urlopu i czasu wolnego); prawo do tworzenia i przystępowania do związków zawodowych i strajku; prawo do zabezpieczenia społecznego; odpowiedniego poziomu życia; ochrony zdrowia fizycznego i psychicznego; prawo każdego do nauki (w tym do bezpłatnego nauczania podstawowego); czy wreszcie do udziału w życiu kulturalnym, korzystania z postępu naukowego.

Część IV (art. 16-25) – zapewnia przestrzeganie praw uznanych w Pakcie, przez zobowiązanie Państw-Stron do przedkładania sprawozdań Sekretarzowi Generalnemu ONZ oraz Radzie Gospodarczo Społecznej.

Część V (art. 26-31) – zawiera sposób ratyfikacji i wejścia w życie Paktu.

[edytuj] Znaczenie Paktu

Pakt konkretyzuje i rozszerza katalog praw zawartch w Deklaracja Praw Człowieka, w przeciwieństwie do niej nie jest jedynie rezolucją Zgromadzenia Ogólnego, a umową międzynarodową, dlatego jako prawo międzynarodowe jest powszechnie obowiązujący.