Meteorologia geopozycyjna

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Meteorologia geopozycyjna jest techniką pomiarową wykorzystującą wpływ atmosfery na rozchodzenie się fal mikrofalowych używanych w globalnym systemie nawigacyjnym (ang. GPS). Obecnie można wyznaczyć całkowitą zawartość pary wodnej w kolumnie atmosferycznej a także sondaż atmosferyczny (np rozkład pary wodnej z wysokością).

Spis treści

1 Kolumnowa zawartość pary wodnej
2 Sondaże geopozycyjne
- 2.1 FORMOSAT-3 COSMIC
3 Połączenia zewnętrzne

[edytuj] Kolumnowa zawartość pary wodnej

Całkowita ilość pary wodnej wyznaczana jest z opóznienia sygnału GPS w czasie przechodzenia przez atmosferę. W zależności od ilości całkowitej pary wodnej w kolumnie atmosferycznej, sygnał GPS propaguje się szybciej lub wolniej. Pomiary z wielu stacji na ziemi specjalnymi odbiornikami GPS, trochę bardziej precyzyjnymi niż te sprzedawane w sklepach, dają informację o ilości całkowitej pary wodnej w wielu punktach na świecie.

[edytuj] Sondaże geopozycyjne

Techniki sondażowe (pionowy rozkład w atmosferze) oparte są na identycznej zasadzie fizycznej z tym, że odbiornik umieszczony jest na orbicie a nie na ziemi. Obserwuje się sygnał GPS pomiędzy dwoma satelitami - jednym GPSowym, a drugim obserwacyjnym. Promień sygnału GPS jest wtedy prawie równoległy do powierzchni ziemi i dlatego technika ta nazywa się sondażem promienia skrajnego (ang. limb sounding) lub okultacją radiową (radio occultation).

[edytuj] FORMOSAT-3 COSMIC

Jest systemem 6 satelitów obserwacyjnych wykonujących sondaże GPS promienia skrajnego. Nazwana konstelacją satelit obserwacyjnych w meteorologii (ang. Constellation Observing System for Meteorology, w skrócie COSMIC) została wystrzelona z bazy Vanderberg w Kalifornii 14 kwietnia 2006 roku.