Mark Polansky

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Mark Lewis Polansky

Mark Lewis Polansky ur. 2 czerwca 1956 w mieście Paterson, stan New Jersey, inżynier, amerykański astronauta.

Spis treści

1 Wykształcenie i służba wojskowa
2 Kariera astronauty
3 Loty kosmiczne
4 Nagrody i odznaczenia
5 Wykaz lotów
6 Zobacz w sieci
7 Zobacz też

[edytuj] Wykształcenie i służba wojskowa

1974 - ukończył szkołę średnią (John P. Stevens High School) w Edison, stan New Jersey.
1978 - na Uniwersytecie Purdue (Purdue University) uzyskał jednocześnie licencjat z techniki lotniczej oraz tytuł magistra w dziedzinie astronautyki i lotnictwa. Po studiach rozpoczął służbę wojskową.
1980 – w bazie lotniczej Vance, stan Oklahoma, uzyskał kwalifikacje pilota wojskowego i został skierowany do służby w bazie Langley, stan Wirginia, gdzie przez trzy lata był pilotem myśliwców F-15.
1983-1985 – w 1983 przeniesiono go do bazy Clark na Filipinach. a później pełnił służbę w bazie Nellis, stan Newada.
1986 – został przyjęty na roczny kurs w Szkole Pilotów Doświadczalnych Sił Powietrznych (USAF Test Pilot School) w bazie wojskowej Edwards w Kalifornii.
1987 – rozpoczął pięcioletnią służbę w bazie lotniczej Eglin gdzie zajmował się testowaniem awioniki i uzbrojenia samolotów F-15, F-15E i A-10.
1992 – odszedł z czynnej służby i przeszedł do NASA.

W sumie wylatał ponad 5 000 godzin na 30 różnych typach samolotów.

[edytuj] Kariera astronauty

1992 – w sierpniu rozpoczął pracę w NASA jako pilot doświadczalny i inżynier lotniczy. Został skierowany do Johnson Space Center do wydziału operacji lotniczych (Aircraft Operations Division). Uczył astronautów pilotażu samolotu T-38. Poza tym szkolił pilotów promów w zakresie technik lądowania wahadłowca.
1994 – zgłosił swoja kandydaturę podczas naboru do 15 grupy astronautów NASA. Znalazł się wśród 122 finalistów ale komisja rekrutacyjne tym razem odrzuciła jego kandydaturę.
1996 – 1 maja został członkiem 16 grupy astronautów NASA. Przyjęto wówczas 43 osoby w tym: 10 pilotów, 25 specjalistów misji i 9 cudzoziemców.
1998 – jesienią zakończył dwuletnie przeszkolenie podstawowe i uzyskał kwalifikacje pilota wahadłowca. Później został skierowany do Biura Astronautów NASA do grupy wsparcia załóg w czasie startów i lądowań wahadłowców (Astronaut Support Personel). W sierpniu, jako pierwszy z astronautów grupy NASA 16, otrzymał przydział w charakterze pilota do załogi misji STS-98.
2001 – w lutym uczestniczył w 12-dniowym locie STS-98 na pokładzie wahadłowca Atlantis. Później był jednym z operatorów łączności (CapCom) w centrum kierowania lotów JSC.
2002 – od kwietnia do grudnia był kierownikiem działu łączności z załogami (CAPCOM Branch) a w sierpniu został mianowany do swojej kolejnej misji jako pilot w załodze wyprawy STS-117. Start promu był zaplanowany na wrzesień 2003. Po katastrofie wahadłowca Columbia plan lotów został jednak gruntownie zmieniony i misję przesuwano wielokrotnie.
2003 – od kwietnia przez blisko 8 miesięcy był szefem instruktorów dla astronautów.
2005 – w lutym powierzono mu dowodzenie misją STS-116, której start został wyznaczony na grudzień 2006.

[edytuj] Loty kosmiczne

STS-98 (Atlantis F-23);

7 lutego 2001 po raz pierwszy udał się w kosmos. Był pilotem wahadłowca podczas misji STS-98, którą dowodził Kenneth Cockrell. Funkcję specjalisty misji pełnili podczas tego lotu: Robert Curbeam (MS-1), Marsha Ivins (MS-2) oraz Thomas D. Jones (MS-3). Podstawowym zadaniem jakie postawiono przed załogą było dostarczenie na Międzynarodową Stację Kosmiczną modułu Destiny. Dwa dni po starcie - 9 lutego – prom przycumował do ISS. 10 lutego dwójka astronautów przez ponad 7,5 godziny pracowała na zewnątrz stacji orbitalnej. W tym czasie przy pomocy manipulatora RMS załoga przemieściła z ładowni moduł Destiny i przyłączyła go do ISS. Podczas drugiego, blisko 7-godzinnego spaceru kosmicznego, który miał miejsce 12 lutego Curbeam i Jones m. in. zainstalowali na nowym module łącznik PMA-2. Dwa dni później podczas trzeciego wyjścia w otwarty kosmos obaj astronauci przez ponad 5 godzin skontrolowali połączenia hydrauliczne systemu chłodzenia Destiny, zainstalowali nowa antenę oraz przetestowali mały plecak napędowy SAFER (Simplified Aid For EVA Rescue). 16 lutego prom odłączył się od stacji orbitalnej i po dwukrotnym przesuwania terminu 20 lutego wylądował w bazie Edwards w Kalifornii.

[edytuj] Nagrody i odznaczenia

medal sił powietrznych “Za chwalebną służbę” (Air Force Meritorious Service Medal),
medal sił powietrznych „Za zasługi” (Air Force Commendation Medal).

[edytuj] Wykaz lotów

Loty kosmiczne, w których uczestniczył Mark L. Polansky
№	Data startu	Statek kosmiczny	Data lądowania	Statek kosmiczny	Funkcja	Czas trwania
1	7 lutego 2001	STS-98 Atlantis F-23	20 lutego 2001	STS-98 Atlantis F-23	Specjalista misji (MS-1)	12 dni 21 godzin 20 minut i 3 sekundy.
2	10 grudnia 2006	STS-116 Discovery F-33	22 grudnia 2006	STS-116 Discovery F-33	Dowódca	0 dni 0 godzin 0 minut i 0 sekundy
Łączny czas spędzony w kosmosie — 12 dni 21 godzin 20 minut i 3 sekundy