Magrat Garlick
Z Wikipedii
Magrat Garlick | |
Postać ze Świata Dysku Terrego Pratchetta | |
Pełne imię postaci: | Magrat Garlick |
Imię w oryginale: | Magrat Garlick |
Gatunek: | człowiek |
Profesja: | czarownica |
Powiązany z: | Lancre |
Powiązania z fabułą | |
Po raz pierwszy pojawił się w: | Trzy wiedźmy |
Występuje w: | Trzy wiedźmy, Wyprawa czarownic, Panowie i damy, Carpe jugulum |
Magrat Garlick – fikcyjna postać z książkowego cyklu Świat Dysku Terry'ego Pratchetta. Czarownica z Lancre, młoda i dość niepewna siebie, zdominowana przez dwie silne osobowości swoich starszych koleżanek: Babci Weatherwax i Niani Ogg. Magrat wykazuje duży zapał, choć jej zaiteresowania, miast podążać utartą ścieżką tradycji, często kierują się ku bardziej egzotycznym kierunkom. Chętnie ulega modnym nowinkom – mieszkańcy Zwariowanego Gronostaja, wioski, nad którą sprawuje opiekę, musieli przywyknąć do masażu uszu i homeopatycznych wywarów z kwiatów (remedia czarownic zwykle działają niezależnie od ich formy). Nie nosi tradycyjnego szpiczastego kapelusza, choć nie zaniedbuje tego, by ludzie wiedzieli, że jest czarownicą, stosując w zamian mnóstwo srebrnej biżuterii z mistycznymi symbolami. Niestety, jej wygląd zewnętrzny nieco odbiega od obrazu, który bezskutecznie stara się osiągnąć za pomocą czarów – osoby władające magią same się jej łatwo nie poddają.
Uwaga: W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu. |
Magrat, choć z jednej strony zabiega o akceptację starszych czarownic, z drugiej często się buntuje przeciw ich metodom postępowania, uważając, że jej zdanie i osoba także powinny być brane pod uwagę w planach działania. Nieśmiała i często wręcz lekceważona, w przełomowych chwilach zdobywa się na czyny, do których na pozór wydaje się niezdolna, potrafiąc rzucić wyzwanie najpotężniejszym wrogom. Decydujący cios na ogół należy do Babci Weatherwax, ale to odwaga Magrat pozwala na jego zadanie.
W symbolice Wielkiej Bogini Magrat jest Dziewicą – nawet wtedy, gdy wychodzi za mąż za Verence'a, króla Lancre. Dopiero gdy na świecie, w powieści Carpe Jugulum, pojawia się oczywisty dowód utraty przez nią tego statusu, zaczyna się przesuwać w kierunku Matki, reprezentowanej dotychczas przez Nianię Ogg.