Męskość
Z Wikipedii
Męskość – cechy przypisywane kulturowo mężczyznom. Podlegają one przeobrażeniom wraz z procesami przemian społecznych. Cechy decydujące o męskości są postrzegane jako uwarunkowane biologicznie. Pojęciem przeciwstawnym do męskości jest pojęcie kobiecości.
Spis treści |
[edytuj] Męskość w zachodnim kręgu kulturowym
Cechy przypisywane mężczyznom w zachodnim kręgu kulturowym to:
- Gotowość do stosowania przemocy – mężczyzna postrzegany jest historycznie jako wojownik (strzegący słabej kobiety)
- Odwaga, gotowość do ponoszenia ryzyka i żądza przygód, powiązana z niską refleksyjnością (w przeciwieństwie do kobiecej nieśmiałości, rozwagi, bojaźliwości i nakierowaniu na rodzinę)
- Siła fizyczna, chęć walki, duch konkurencji, grubiaństwo (w przeciwieństwie do kobiecej ustępliwości, gotowości do współpracy i zawierania kompromisów, delikatności i taktu
- Dominacja, dążenie do władzy (w przeciwieństwie do kobiecej potulności i braku zdecydowania)
- Samoopanowanie, nawet chłód (w przeciwieństwie do kobiecej impulsywności i serdeczności)
- Zdolności techniczne i organizacyjne (w przeciwieństwie do kobiecych kompetencji socjalnych)
- Racjonalizm, myślenie abstrakcyjne, zatwardziałość (w przeciwieństwie do kobiecej konkretności, kreatywności, zdolności dostosowywania się, słabości i irracjonalizmu.
Do tego dochodzą inne cechy, które przypisywane są wprawdzie obydwu płciom, ale w bardzo odmienny sposób. Te cechy to: arogancja – u mężczyzn przejawiająca się w formie pogardzania, u kobiet – w formie lekceważenia, skłonność do przechwalania się – mężczyźni przechwalają się słownie, kobiety się stroją, chęć osiągnięć, świadomość władzy.
[edytuj] Socjologia
Ponieważ w większości społeczności mamy do czynienia z dominacją mężczyzn, to cnoty są utożsamiane z cechami męskimi (łacińskie virtus – cnota – pochodzi od vir – mężczyzna).
W badaniach nurtu gender od czasu publikacji austriackiego socjologa Roberta W. Connella mówi się o męskości w liczbie mnogiej: to znaczy o męskościach. Connell poprzez analizy historyczno-kulturowe dowodzi, że w każdej kulturze nawet w tym samym czasie istnieją różne formy męskości. Ta forma, która w danej kulturze ma znaczenie dominujące, jest określana przez Connella jako męskość hegemonialna. Connell dał nowe impulsy do rozważań o płci i o męskości.
Męskość i zachowania społeczne omawiane są szerzej – także w porównaniach międzykulturowych – w socjologicznej teorii ról społecznych.
[edytuj] Linki
- Angelika Ebrecht (2005): "Panowanie dzikich facetów. O związkach między dzikością, władzą a przemocą w układach między płciami"
