Ludwig von Bertalanffy

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Ludwig von Bertalanffy (ur. 19 września 1901 w wiosce Atzgersdorf w pobliżu Wiednia w Austrii, zm. 12 czerwca 1972 w Búfalo Nowy Jork w USA) - austriacki biolog i filozof, stworzył podstawy ogólnej teorii systemów.

W 1926 roku obronił pracę doktorską. Był profesorem Uniwersytetu Wiedeńskiego w latach 1934–48, Uniwersytetu Ottawa (1950–54), Fundacji Menninger (1958–60), Uniwersytetu Alberty (1961–68), oraz Stanowego Uniwersytetu w Buffalo (New York) (1969-72). Był również profesorem wizytującym Uniwersytetu Londyńskiego (1948–49), Uniwersytetu Montrealskiego (1949), oraz Uniwersytetu Kalifornijskiego (1955–58).

Jego książka Kritische Theorie der Formbildung (1928) dała początek kinetycznej teorii systemów otwartych, a następnie ogólnej teorii systemów. W 1954 roku Bertalanffy założył Society for General Systems Theory. Był wiceprezydentem tej organizacji.

[edytuj] Wybrane publikacje

Kritische Theorie der Formbildung. Berlin 1928. (Modern Theories of Development. An Introduction to Theoretical Biology. Oxford 1933. New York 1962).
Theoretische Biologie. 2 Bde., Berlin 1932, 1940.
Untersuchungen über die Gesetzlichkeit des Wachstums. I. Allgemeine Grundlagen der Theorie; mathematische und physiologische Gesetzlichkeiten des Wachstums bei Wassertieren. Arch. Entwicklungsmech., 131:613-652 1934.
Das Gefüge des Lebens. Leipzig 1937.
Vom Molekül zur Organismenwelt. Potsdam 1940.
Das biologische Weltbild. Bern 1949 (Problems of Life. New York 1952, 1960).
Bertalanffy L. von, Beier W., Laue R., Biophysik des Fliessgleichgewichts. Braunschweig 1953, Auflage 1977.
Robots, Men and Minds. New York 1962.
General System Theory. Foundations, Development, Applications. New York 1968.
The Organismic Psychology and Systems Theory. Worcester 1968.
Perspectives on General Systems Theory. Scientific-Philosophical Studies. E. Taschdjian (eds.), New York 1975.
A Systems View of Men. P. A. LaViolette, Boulder 1981.
Ogólna teoria systemów. Podstawy, rozwój, zastosowania. PWN, Warszawa 1984.