Lucjan Rydel (okulista)

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Lucjan Rydel (ur. 17 listopada 1833 w Strzelcach Wielkich, powiat bocheński, zm. 27 kwietnia 1895 w Krakowie), polski lekarz okulista, profesor i rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Był synem Bonawentury, ziemianina. Ukończył gimnazjum w Tarnowie, w latach 1852-1853 studiował medycynę na Uniwersytecie Jagiellońskim, następnie na Uniwersytecie Wiedeńskim, gdzie w 1859 obronił doktorat z medycyny, a w 1861 z chirurgii. Uzyskał specjalizację w dziedzinie okulistyki, był m.in. asystentem w klinice oftamologicznej u Ferdynanda Arlta. W kwietniu 1866 habilitował się na Uniwersytecie Jagiellońskim z okulistyki i podjął jako docent wykłady na tej uczelni; w 1870 został profesorem zwyczajnym i kierownikiem Katedry i Kliniki Okulistycznej. Trzykrotnie pełnił funkcję dziekana Wydziału Lekarskiego (1875/1876, 1877/1878, 1882/1883), w roku akademickim 1884/1885 był rektorem. Miał opinię znakomitego wykładowcy; wykształcił grupę znanych okulistów, m.in. Adama Langiego (który został jego zięciem), Franciszka Sroczyńskiego, Karola Brudzewskiego. Był członkiem nadzwyczajnym Akademii Umiejętności w Krakowie, członkiem honorowym Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, członkiem Krakowskiego Towarzystwa Lekarskiego. Wskutek ciężkiego zapalenia płuc, które przebył na przełomie 1894 i 1895, ograniczył pracę zawodową (w klinice zastępował go Ludwik Rydygier); wkrótce zmarł po nawrocie choroby, został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

W latach 1867-1871 redagował "Przegląd Lekarski". Przyczynił się do rozwoju kliniki uniwersyteckiej (osiągnęła liczbę 24 łóżek), operacje prowadził również w szpitalu żydowskim w Krakowie. Opublikował ponad 70 prac, głównie na łamach "Przeglądu Lekarskiego" (m.in. O zaćmie warstwowej, Nowe sposoby operowania katarakty. Powrót do cięcia płatowego, Spostrzeżenia nad jaskrą, O leczeniu oderwania siatkówki za pomocą operacji). Część prac ogłosił w języku niemieckim.

Z małżeństwa z Heleną z Kremerów (córką Józefa Kremera) miał czterech synów: Adama (neurologa), Lucjana (poetę) i zmarłych młodo Mieczysława i Stanisława oraz dwie córki: Helenę (żonę Adama Langiego) i Annę (pielęgniarkę, pedagoga pielęgniarstwa).

Źródła: