Leonard Berkowitz
Z Wikipedii
Więcej informacji co należy poprawić, być może znajdziesz na odpowiedniej stronie. W pracy nad artykułem należy korzystać z zaleceń edycyjnych. Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość.
Możesz także przejrzeć pełną listę stron wymagających dopracowania.
Jeśli możesz, dodaj je teraz.
Istotę modyfikacji teorii frustracji jako przyczyny zachowań agresywnych dokonał psycholog amerykański Leonardo Berkowitz. Według niego schemat Dollarda: frustracja – potrzeby prowadzi do zachowania agresywnego, jest dużym uproszczeniem, nie powalającym w pełni zrozumieć przyczyn i mechanizmów zachowań agresywnych. Frustracja, zdaniem Berkowitza, wywołuje gniew – emocję specyficzną dla agresji. Reakcja emocjonalna – gniew wywołuje stan gotowości do zachowań agresywnych. Stan ten nie prowadzi do agresji automatycznie. Aby się ona przejawiła, musi wystąpić dostrzeżenie w sytuacji sygnałów wywołujących zachowania agresywne. Takimi sygnałami mogą być bodźce kojarzone z uprzednio przeżywanym gniewem lub zachowaniem agresywnym. Stan gotowości do zachowań agresywnych może być wywołany nie tylko przez frustracje, może go także – zdaniem Berkowitza – wywołać utrwalony nawyk reagowania agresywnego. O nasileniu zachowań agresywnych decydować będzie: • stopień gotowości do tych zachowań, czyli nasilenie gniewu wywołanego frustracją bądź siłą nawyku reagowania agresywnego; • siła bodźców sytuacyjnych – sygnałów bezpośrednio wywołujące zachowanie agresywne. Godne podkreślenia w teorii Berkowitza są dwa fakty. Po pierwsze, stan gotowości do zachowań agresywnych nie prowadzi w sposób nieuchronny do manifestowania tych zachowań. Po drugie, Berkowitz podkreśla z naciskiem znaczenie czynników sytuacyjnych, w tym także co jest szczególnie ważne, nawyku agresywnego zachowania.
