Krzyż Narodowego Czynu Zbrojnego
Z Wikipedii
Krzyż Narodowego Czynu Zbrojnego - polskie odznaczenie wojskowe ustanowione dla uczczenia żołnierzy Narodowych Sił Zbrojnych i innych organizacji niepodległościowych o charakterze narodowym.
Krzyż Narodowego Czynu Zbrojnego został początkowo wprowadzony zarządzeniem Rady Politycznej Narodowych Sił Zbrojnych z dnia 14 grudnia 1944.
Ustawą z dnia 16 października 1992 roku, Przepisy wprowadzające ustawę o orderach i odznaczeniach, uchylające przepisy o tytułach honorowych oraz zmieniające niektóre ustawy (Dz.U. Nr 90, poz. 451), Krzyż Narodowego Czynu Zbrojnego uznano za polskie państwowe odznaczenie wojskowe, nadawane za zasługi w latach 1939-1945. Następnie, rozporządzeniem Prezydenta RP z 10 listopada 1992 określono wzór i szczegółowy trybu nadawania Krzyża Narodowego Czynu Zbrojnego.
Krzyż nadawany jest przez Prezydenta RP na wniosek Ministra Obrony Narodowej lub Ministra Spraw Zagranicznych. Nadawanie Krzyża zakończono 8 maja 1999.
[edytuj] Opis odznaki
Odznaką Krzyża Narodowego Czynu Zbrojnego jest krzyż równoramienny o ściętych rogach ramion, srebrzony, oksydowany, o wymiarach 40 x 40 mm. Na awersie na tarczy na środku krzyża umieszczony jest orzeł według wzoru obowiązującego w Wojsku Polskim w 1939 r. Na ramionach poziomych krzyża umieszczone są daty: 1939 i 1945, na ramionach pionowych wypukły miecz skierowany ostrzem w dół. Na pionowym górnym ramieniu krzyża pod rękojeścią miecza umieszczony jest napis: NSZ. Na rewersie na środku umieszczona jest tarcza i na niej napis: NARODOWY CZYN ZBROJNY. Na poziomych ramionach krzyża umieszczone są napisy: ZJ i NOW. Na pionowym dolnym ramieniu krzyża umieszczony jest napis NZW.
Krzyż zawieszony jest na wstążce zielonej szerokości 36 mm z pionowym paskiem biało-amarantowym szerokości 5 mm pośrodku i pionowymi paskami: czarnym szerokości 4 mm, zielonym szerokości 10 mm i czarnym szerokości 1,5 mm po obu stronach paska biało-amarantowego.
