Konstancja Biernacka

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Ten artykuł wymaga dopracowania.
Należy w nim poprawić: styl i parę innych rzeczy.
Więcej informacji co należy poprawić, być może znajdziesz na odpowiedniej stronie. W pracy nad artykułem należy korzystać z zaleceń edycyjnych. Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość.
Możesz także przejrzeć pełną listę stron wymagających dopracowania.

Konstancja z Małachowskich Biernacka ur. 1773 w Działyniu - zm. 1839 w Małkowie) - polska pisarka. Córka wojewody mazowieckiego i Katarzyny z Działyńskich - wojewodziańki gnieźnieńskiej. Około 1794 r. została trzecią żoną kasztelana sieradzkiego Pawła Biernackiego - starszego od niej o 33 lata - i zamieszkała w Parzenicach pod Piotrkowem, potem w w Bartochowie. Związana była ze swym stryjem, twórcą Konstytucji 3 Maja Stanisławem Małachowskim, z którym utrzymywała stałą korespondencję i bezpośrednie kontakty. Wybrała trafnie miejsce na rezydencję jej syna Stanisława (ojca Pawła) w Małkowie, gdzie następnie zamieszkała. Zgromadziła cenny księgozbiór, kolekcjonowała pamiątki przeszłości, które jednak uległy rozproszeniu. Ocalało tylko kilkadziesiąt książek w jęz. francuskim należących obecnie do zbiorów muzealnych. Była autorką książek dla dzieci wyprzedzając w tym względzie Izabelę Czartoryską i Klementynę Hoffmanową. W 1816 r. opublikowała "Podróż z Włodawy do Gdańska i z powrotem do Nieborowa", gdzie w formie 32 listów opisała walory krajoznawcze przemierzanego w powozie kraju. W 1821 r. wydała "Opis stu nagród pięcioletniego Pawlunia ofiarowane ku zabawie jego rówieśnikom". Dziełko to jest opisem faktycznych zdarzeń, ktore miały miejsce w Bartochowie i spełniało rolę elementarza ułatwiającego naukę czytania. Ukazało się w kilku wydaniach, a dochód z tego tytułu został przeznaczony dla klasztoru ss. miłosierdzia w Sandomierzu. W 1829 r. ukazały się dwa tomu pierwowzoru encyklopedii dziecięcej pt. " Rozmowy Pawlunia z Babunią". Zmarła w grudniu 1839 r. w Małkowie, pochowana została w Warcie, gdzie w klasztorze bernardynów wisi ufundowana przez synów i wnuków pamiątkowa tablica.