Klooga (KL)
Z Wikipedii
Koncentrazionslager Klooga, Arbeitslager Klooga - niemiecki obóz koncentracyjny istniejący w latach 1943-1944 na terytorium podbitej przez III Rzeszę zachodniej Estonii, nad Zatoką Fińską. Formalnie, największy podobóz KL Vaivara.
Spis treści |
[edytuj] Historia obozu
Obozy koncentracyjne na terenach najbardziej oddalonych od Rzeszy trwały krótko. Historia Klooga jest dwunastomiesięczna. Obóz został założony w sierpniu - wrześniu 1943 roku i już rok później, we wrześniu 1944 roku SS musiało ewakuować się pod naporem Armii Czerwonej. Był to jednak jeden z najważniejszych obozów na terytorium Estonii. Celem założenia obozu było wspomożenie wysiłków wojennych na froncie wschodnim, toteż więźniowie byli wykorzystywani w fabryce cementu i w cegielni. Mniejsze grupy pracowały przy innych komandach związanych z konstrukcjami frontowymi.
Obóz składał się z obozu męskiego i obozu kobiecego. Obozu strzegło SS (Niemcy i Estończycy).
Wobec awansu Armii Czerwonej część więźniów ewakuowano w kierunku KL Stutthof. Ostatnie kilkaset osób rozstrzelano na miejscu.
[edytuj] Więźniowie i ofiary
Więźniowie byli w przytłaczającym procencie Żydami, głównie z gett z Wilna i Kowna. Prócz nich w obozie znaleźli się również jeńcy sowieccy. Na terenie obozu istniała organizacja podziemna, obejmująca ok. 75 więźniów. Praca więźniów była bardzo ciężka. W obozie zostało umieszczonych od dwóch do trzech tysięcy osób. Doczekało się wyzwolenia 85, którzy się ukryli i nie zostali zabici 19 września 1944 w ostatnich dniach przed wyzwoleniem.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Bibliografia
Wykaz bibliografii dla serii artykułów o niemieckich obozach w latach 1933-1045 został umieszczony na osobnej stronie.
